29/3/17

8 χρόνια Διαβάζοντας



29/3/2009
Η δημιουργία ενός ιστολογίου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ελπίζω να μείνω πιστή στην απόφασή μου για συχνή ανανέωση και να μην χρησιμοποιήσω το blog σαν ψυχαναλυτή, μιας κι αυτό δε θα ήταν δίκαιο στην κεντρική του ιδέα. Αυτό που ήθελα από την αρχή να μοιραστώ είναι η αγάπη μου για τα βιβλία, ανάκατα, έτσι όπως τα διαβάζω, χωρίς την σειρά ή την ανάγκη μιας λογοτεχνικής μελέτης.

Διαβάζω πολύ και ήδη εμπιστεύομαι κάποια από τα ελληνικά blog για το βιβλίο, όταν η ντάνα με τα αδιάβαστα μικραίνει επικίνδυνα. Αν αγαπάτε τα βιβλία μείνετε, θα περάσουμε όμορφα. Κατά καιρούς είμαι σίγουρη πως θα υποκύπτω και σε άλλους πειρασμούς, θα σας παιδεύω με κάποιο δικό μου κείμενο, αλλά αυτός δεν είναι ο πρωταρχικός σκοπός.







Το Διαβάζοντας ξεκίνησε δειλά, με ένα ποστ για το «Ο Πανταλέων και οι επισκέπτριες» του Μάριο Βάργκας Λιόσα. Δεν έχω ακόμα ξεκαθαρίσει γιατί και πώς πήρα την απόφαση. Άλλοτε λέω πως ζήλεψα τα τότε υπάρχοντα και ακμάζοντα blogs, άλλες φορές ισχυρίζομαι πως το έκανα για να μετριάσω την αναγνωστική μου μοναξιά. Το σίγουρο είναι πως έκτοτε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, 8 χρόνια δεν είναι λίγα. Δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος. Υπήρξαν χρονιές πολύ παραγωγικές αναγνωστικά, κι άλλες- κυρίως όσο ήμουν έγκυος- λιγότερο. Υπήρξαν χρονιές που το blog κατέλαβε όλη την ζωή μου, κι άλλες, που τα ποστ του ήταν πραγματικά αραιά. Όλα αυτά τα χρόνια όμως δεν έπαψα να αναρτώ εδώ. Γιατί το γράψιμο είναι το αποκούμπι μου, και το διάβασμα το βασικό μου χόμπι. 

Τα blogs για το βιβλίο εκείνη την εποχή συνέβαλαν σε κάτι θεαματικό. Κατάφεραν να σπάσουν έναν περίκλειστο κύκλο ανθρώπων που πρότειναν – συχνά σε διατεταγμένη και πληρωμένη υπηρεσία- βιβλία στα έντυπα και δεν άφηναν να φανούν σημαντικότατες εκδόσεις που χάνονταν χωρίς κανείς να τις πάρει χαμπάρι. Τα κείμενα στα blogs- που δεν έχουν και δεν θα έπρεπε να έχουν- χαρακτήρα επίσημης κριτικής έδωσαν ώθηση στην εκδοτική παραγωγή, και άνοιξαν τον δρόμο για αυτό που συμβαίνει σήμερα, ένα διαδικτυακό «από στόμα σε στόμα» που εκνευρίζει αυτούς που άλλοτε ήλεγχαν την παραγωγή και δίνει σε μας εξαιρετικά βιβλία. 

Με τα χρόνια ο τρόπος που λειτουργούν τα blogs άλλαξε. Ήρθαν άλλα social media, πιο ισχυρά και δημοφιλή, και απογύμνωσαν τις αναρτήσεις από ένα σημαντικότατο εργαλείο τους, τα σχόλια. Τώρα όλη η κουβέντα για τα βιβλία γίνεται στο facebook. Αν θέλετε ενημέρωση και συζήτηση θα πρέπει να μπείτε στο αδελφάκι group Διαβάζοντας. Όμως οι bloggers του βιβλίου παραμένουν ενεργοί, κι όλο προστίθενται καινούργιοι. Το blogging πέθανε, ζήτω το bookblogging. Κι αυτό γιατί τα blogs μας πια χρησιμεύουν ως αρχείο, τα μεγάλα σχετικά κείμενα που γράφουμε για τα βιβλία διατηρούνται εδώ, ενώ στα υπόλοιπα social media ζουν το πολύ για δύο μέρες.

Με τα χρόνια δεν γράφω πια ευλαβικά για όλα τα βιβλία που διάβασα. Κάποια ξεχνιούνται και χάνονται, για άλλα δεν βρίσκω ποτέ τον χρόνο να γράψω. Σπανίως έχω όρεξη να γράψω για non-fiction ή ποίηση, ενώ όσο μεγαλώνω το ποσοστό τους μεγαλώνει. Τα ποστς αραιώνουν όσο τα βιβλία γίνονται περισσότερα.

Και τα βιβλία γίνονται περισσότερα γιατί τα βιβλία έγιναν με έναν τρόπο ύπουλο, η ζωή μου. Και το χρωστάω στο Διαβάζοντας αυτό. Μέσα από το Διαβάζοντας γνώρισα τον Librofilo και προέκυψε το Booktalks. Μέσα από το Διαβάζοντας προέκυψε η ραδιοφωνική εκπομπή στον www.amagi.gr κάθε Κυριακή 6-8μ.μ. που διανύει ήδη τον τρίτο χρόνο της. Τα δύο βιβλία μου, το «Κανείς δεν θέλει να πεθάνει» και «Το Σχέδιο» γράφτηκαν και εκδόθηκαν όσο έχω το blog. 

Χρωστάω πολλά στο blogging, στο διαδίκτυο εν γένει. Ήμουν ένα κορίτσι που πάντα έγραφε κείμενα αλλά δεν τα έδειχνε σε κανέναν. Τώρα συνεχίζω να είμαι ντροπαλή και κλειστή, κάνω πολύ δύσκολα φιλίες, δυσκολεύομαι να κρατήσω επαφές. Συνεχίζω να χάνομαι. Όμως χάρη στο blogging βρέθηκε ένας τρόπος να διοχετεύονται τα γραπτά μου σε λίγο περισσότερο κόσμο. Κι η τρέλα μου με την ανάγνωση να φτάνει και σε άλλους τρελούς. Και να γινόμαστε περισσότεροι. Κι όσο γινόμαστε περισσότεροι, τόσο περισσότερα βιβλία θα βγαίνουν, κι ο φαύλος αυτός κύκλος θα συνεχίζει, ως το τέλος, οπότε και θα αναφωνήσουμε πως ποτέ δεν προλάβαμε να διαβάσουμε όλα εκείνα τα βιβλία που θα θέλαμε. 






Κοινώς οι ελπίδες να με ξεφορτωθείτε είναι μηδαμινές. Για αυτό γιορτάστε τα 8 χρόνια του Διαβάζοντας μαζί μου. 


                                                                  Κατερίνα Μαλακατέ

18 σχόλια:

  1. Ε,ναι,το ομολογώ,λατρεύω το Διαβάζοντας.
    Χρόνια Πολλά λοιπόν και να΄σαι γερή και δυνατή να το κρατήσεις για μας άλλα τόσα κι άλλα τόσα και πολλά "άλλα τόσα" χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατερίνα μου, σε παρακολουθώ από τότε που...γεννήθηκες, καθώς είμαι λίγο μεγαλύτερή σου (στο blogging εννοώ, γιατί ηλικιακά...άστο καλύτερα). Σου το ξανάγραψα, σε θαυμάζω για πολλά, σε αγαπώ και σε παρακολουθώ πάντα. Να 'σαι καλά, να συνεχίζεις την ωραία σου βιβλιοφιλική διαδρομή σε όλους τους τομείς. Χρόνια πολλά και να γιορτάσεις άπειρα ακόμα μπλογκικά γενέθλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ Κίκα μου σε παρακολουθώ. Από τότε που ξεκίνησες. Κι εγώ ακόμα δεν έγραφα.

      Διαγραφή
  3. Συγχαρητήρια πολλά και με το καλό να γιορτάσουμε τη δεκαετία. Τι να πω για το μπλογκ. Μόνο ότι περίπου μισά από τα βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία 4 χρόνια προέρχονται από αναφορές σε αυτό το μικρό χώρο. Επίσης η όρεξη μου για διάβασμα έχει αυξηθεί κατακόρυφα με την ανακάλυψη του μπλογκ. Ευχαριστώ που μας άνοιξες την μικρή πύλη μέσα στον εσωτερικό αναγνωστικό σου κόσμο. Με υγεία και ευτυχία για τη συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπορεί να μην σχολιάζω τακτικά στις αναρτήσεις σου αγαπητή Κατερίνα αλλά το ιστολόγιό σου είναι από αυτά που αποτελούν μόνιμο πέρασμά μου. Ο Λόγος είναι ότι το Βιβλίο, στις σημερινές εποχές, αποτελεί εργαλείο χειραφέτησης πέραν από γόνιμη ψυχαγωγία.
    Να ευχηθώ στο blog σου και εσένα προσωπικά ΠΟΛΛΑ και γόνιμα Χρόνια δημιουργίας και λειτουργίας.
    Το blog δεν πέθανε. Μπορεί τα "επιφανειακής βαφής" social media να κυριαρχούν αλλά ουδέποτε θα αγγίξουν την ουσία που κρύβει ο χώρος εδώ.
    Χρόνια Πολλά λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χρόνια πολλά και χρόνια καλά στο blog και σε σένα!
    Πρέπει να το αγαπάς πολύ αυτό το blog, ήταν το εργαλείο που σε βοήθησε να πιάσεις τη ζωή από τα μαλλιά και να την φέρεις βόλτα όπως εσύ ήθελες και αυτό αληθινά το θαυμάζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κοίτα να δεις που είμαι λίγο μεγαλύτερή σου χρονικά γιατί η διασημότητά σου ξεπερνά και μπλογκς που ασχολούνται με τη σόου μπιζ! Συνέχισε να κάνεις ό,τι αγαπάς και να παρακινείς και τους άλλους να αγαπούν! Το bookblogginig είναι εδώ και συνεχίζει και αυξάνεται και μεγαλώνει και ομορφαίνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ το θυμάμαι πως είσαι "μεγαλύτερή" μου, μη νομίζεις! <3

      Διαγραφή
  7. Ανώνυμος1/4/17, 7:45 μ.μ.

    το έχω ξαναγράψει, εδώ και 6(?) χρόνια τα περισσότερα βιβλία που διαβάζω και σημειώνω σε ατελείωτες λίστες για διάβασμα τα βρίσκω εδώ μέσα.
    χρόνια πολλά και διαβαστερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητή Κατερίνα,
    Σου στέλων τις ευχές μου και τις ευχαριστίες μου για τη δουλειά σου και την αφοσίωσή σου στο bookblogging.
    Είμαι φανατική αναγνώστρια και "ξεψαχνίστρια" του blog για δύο πολύ σοβαρούς, για μένα, λόγους.
    Ο πρώτος είναι οτι οι ανεξάρτητες βιβλιοκριτικές εκτός blogging είναι σπάνιες εώς ανύπαρκτες, με αποτέλεσμα οι βιβλιόφιλοι να πληρώνουμε πολύ ακριβα το χομπι μας, σε χρήμα, χρόνο και νεύρα. Όπως πολύ σωστά σημειώνεις, είναι ξεκάθαρο οτι γενικά προωθούνται βιβλία βάσει συγκεκριμένου πλάνου απο συγκεκριμένα κυκλώματα. Προσωπικά με γλύτωσες απο πολλές άκυρες αγορές.
    Δεύτερον, οι προσωπικές μου προτιμήσεις συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με τις δικές σου. Αυτό κάνει το blog σου ακόμα περισσότερο αξιόπιστο για μένα αλλά και μου δίνει μια πολύ ωραία αίσθηση προσωπικής επαφής, αν και εκ του μακρόθεν.
    Με την ευκαιρία των γενεθλίων, λοιπόν, σου εκφράζω την αυγνομοσύνη μου και το θαυμασμό μου. Δεν είναι και εύκολη δουλειά αυτή που κάνεις!
    Να είσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Πόσο χαίρομαι με όλα όσα λες δεν μπορείς να φανταστείς.

      Διαγραφή