9/4/13

"Hotel Savoy", Joseph Roth



Η αλήθεια είναι πως οποιοδήποτε βιβλίο διάβαζα μετά τους «Άγριους ντετεκτιβ» θα έβγαινε κάπως αδικημένο στη σύγκριση με κάτι τόσο διαφορετικό και ταυτόχρονα μεγαλειώδες. Τούτη τη φορά επέλεξα ένα βαρύ χαρτί κι όχι μια ανάσα, όπως συνήθως. Δεν το μετάνιωσα. Το «Hotel Savoy» είναι το πρώτο βιβλίο του Joseph Roth που διαβάζω- σοβαρή παράλειψη που σκοπεύω να διορθώσω σύντομα μετά από αυτή την εμπειρία. Η γραφή του Ροτ μου ταιριάζει γάντι, είναι απλή, στοχευμένη, δεν χάνεται ούτε παρεκκλίνει από την πορεία της. Ταυτόχρονα, ο συγγραφέας αντλεί από τις ίδιες τις εμπειρίες του για να φτιάξει ένα αντιπολεμικό έργο κάπως διαφορετικό από τα άλλα, δίχως να παρουσιάσει καθόλου τη φρικαλεότητα και την ξεδιαντροπιά του ίδιου του πολέμου, αυτά τα θεωρεί δεδομένα.

Ήρωας ο Γκάμπριελ Νταν, ένας νέος που φτάνει στο Hotel Savoy στο δρόμο του προς την πατρίδα από την αιχμαλωσία στους Ρώσους. Έχει λίγα χρήματα πάνω του και τα ρούχα που φοράει, και στην αρχή ενθουσιάζεται με το τεράστιο κτήριο, που αποπνέει έναν αέρα χλιδής. Γρήγορα όμως καταλαβαίνει πως στο ξενοδοχείο ενυπάρχουν δυο κόσμοι, αυτός των τριών πρώτων ορόφων γεμάτος πολυτέλεια και ανέσεις, κι εκείνος των επόμενων τεσσάρων της κακομοιρίας και της φτώχιας, ανθρώπων που αναγκάζονται να βάλουν ενέχυρο τις βαλίτσες τους στο γερασμένο «παιδί του ασανσέρ» για να πληρώσουν τον λογαριασμό στον παντοδύναμο διευθυντή Καλογερόπουλο.

Ο Γκάμπριελ, ο αφηγητής-ήρωας είναι ένα παιδί σχετικά καλλιεργημένο, που αντιλαμβάνεται νωρίς την ταξική διαφορά που χωρίζει τους φτωχούς που τρώνε στα συσσίτια σαν του λόγου του και τους καλοντυμένους νεαρούς σαν τον πλούσιο ξάδελφο του Αλεξάντερ που ζει στην πόλη. Μα περισσότερο τον εντυπωσιάζουν οι ίδιες οι αντιθέσεις μέσα στο ξενοδοχείο, σα να είναι το Hotel Savoy μια μικρογραφία της μεταπολεμικής κοινωνίας, ένας μικρόκοσμος δομημένος πάνω στον εξωτερικό κόσμο, όπου  ήδη διαφαίνονται οι ζημώσεις που θα οδηγήσουν στον επόμενο μεγάλο Πόλεμο.

Η ανάγνωση είναι εύκολη και απολαυστική κι η αίσθηση που μένει στο τέλος -μια μαύρη κάθαρση- αυτό που θα έπρεπε να επιδιώκει κάθε συγγραφέας που θέλει να γράψει κάτι ολοκληρωμένο. Με λίγα λόγια, ήδη ψάχνω το επόμενο του Ροτ που θα διαβάσω.  

"Hotel Savoy", Γιόζεφ Ροτ, μετ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Άγρα, 2007. σελ 176


13 σχόλια:

  1. Ανώνυμος9/4/13, 5:02 μ.μ.

    Κατερίνα να διαβάσεις το ''ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΡΑΝΤΕΤΣΚΥ''. Ειναι μεγαλειώδες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οκ, δεύτερη υποψηφιότητα το "Εμβατήριο Ραντέτσκυ", μάλλον θα είναι το επόμενο...

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος10/4/13, 2:48 π.μ.

    Γεια σου Κατερινα!

    Εχω διαβασει " ο θρυλος του αγιου ποτη" καθως και μια μπροσουρα του Στεφαν Τσβαιχ για το φιλο του Ζοζεφ Ροτ που εγραψε μετα τον θανατο του.

    Παρεπιπτωντος ολα τα βιβλια του Στεφαν Τσβαιχ ειναι αριστουργηματα!

    ΓΙΩΡΓΟΣ Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είσαι ο πρώτος που του ήρθε στο μυαλό ο Τσβάιχ. Ούτε από τον Τσβαιχ έχω διαβάσει κάτι, πρέπει να αρχίσω να καλύπτω τα κενά μου.

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος10/4/13, 12:45 μ.μ.

    Καλημερα Κατερινα!

    Ειναι τυχερος οποιος δεν εχει διαβασει Τσβαιχ και εχει μπροστα του την ευκαιρια να τον γνωρισει...

    "Το γραμμα μιας αγνωστης", "Η συντριβη μιας καρδιας", "Ο παλαιοβιβλιοπωλης Μεντελ", Σκαστικη νουβελα, "Η γυναικα και το τοπιο" και διαφορα αλλα ειναι απλα αριστουργηματα!

    Επισης εχει και πολυ ενδιαφερον η ζωη του. Θα τη βρεις στις εισαγωγες των βιβλιων. Εχει γραψει και ενα αυτοβιογραφικο βιβλιο. Δεν θυμαμαι τον τιτλο του αλλα μου εχουν πει οτι ειναι πολυ καλο.

    ΓΙΩΡΓΟΣ Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λέω να ξεκινήσω με τον "Σκακιστική νουβέλα". Την έβαλα ήδη στα προσεχώς.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος10/4/13, 1:24 μ.μ.

      Τελεια! Χαιρομαι! Οταν τη διαβασεις γραψε τη γνωμη σου.

      Διαγραφή
    3. χιχι, αυτό δε θα το γλιτώνατε έτσι κι αλλιώς....

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος10/4/13, 3:20 μ.μ.

    Kαλησπέρα σε όλους.
    ''Το εμβατήριο'' και ''Ο παλαοβιβλιοπώλης'' , θεωρώ ότι είναι τα κορυφαία , των δύο κορυφαίων συγγραφέων. Γράφω για πρώτη φορά,στο blog της Κατερίνας και σας ευχαριστώ όλους για την παρέα!!!

    Νίκος Θεσσ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Νίκο,

      Υποψιάζομαι πως δεν θα γλιτώσω, θα τα διαβάσω και τα δυο. Ειδικά το εμβατήριο, που μου το πρότειναν όλοι. Αλλά και του Τσβάιχ...

      Χαίρομαι που ήρθες στην παρέα.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος11/4/13, 5:01 μ.μ.

      Ευχαριστώ πολύ!!

      Νίκος Θεσσ.

      Διαγραφή
  5. Και έψαχνα το επόμενο το Τσβάιχ που θα διαβάσω μετά την Σκακιστική Νουβέλα που λάτρεψα. Το Εμβατήριο Ραντεντσκι περιμένει ήδη στα προσεχώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος21/9/15, 12:20 μ.μ.

    Θεωρώ τον Ροτ από τους καλύτερους γερμανόφωνους (νομίζω είναι Αυστριακός). Πολύ καλό το "Hotel Savoy" και καλύτερο το "ιστός της αράχνης". Φοβεροί χαρακτήρες και γραφή που σου "επιτίθεται" από τις πρώτες σελίδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή