6/4/13

"Οι άγριοι ντετέκτιβ", Roberto Bolaño





Το να γράφει κανείς δυο μαζεμένα τεράστια αριστουργηματικά μυθιστορήματα τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του, ενώ πριν έγραφε ποιήματα και διηγήματα είναι μια μεγάλη ιστορία. Ο Ρομπέρτο Μπολάνιο τα κατάφερε, μας άφησε να αναρωτιόμαστε τι θα γινόταν αν η μοίρα του είχε χαριστεί για λίγο ακόμα και δεν έφευγε τόσο πρόωρα στα 50 του.

Οι «Άγριοι ντετέκτιβ» είναι ένα τούβλο 700 σελίδων, ένα βιβλίο που δε με κούρασε σε καμία στιγμή κι ας έκανα κοντά δέκα μέρες για να το τελειώσω. Το πρώτο κομμάτι αρχίζει με μια βατή, γραμμική ιστορία. Αφηγητής ο δεκαεπτάχρονος Χουαν Γκαρσία Μαδέρο, ένας εκκολαπτόμενος Μεξικανός ποιητής, που γνωρίζει δυο πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες, τον Ουλίσες Λίμα και τον Αρτούρο Μπελάνο, εικοσάρηδες ποιητές που θέλουν να χτίσουν το ρεύμα του ενστικτορεαλισμού- με πρωτεργάτρια (;) 50 χρόνια πριν την ποιήτρια Σεσάρεα Τιχανέρο που έγραψε ένα μόνο ποίημα κι έπειτα χάθηκε στην έρημο της Σονόρα- κι έχουν μια πλειάδα χαρακτήρων να κινείται γύρω τους. Μπλέκεται στις ζωές τους, στις παρέες και τους φίλους τους, και τελικά καταλήγει μέσα σε ένα Ιμπόλα κυνηγημένος από ένας νταβατζή στα πέρατα του Μεξικού.

Στο δεύτερο μέρος – που καταλαμβάνει 480 σελίδες και είναι κατ’ εμέ το πιο ενδιαφέρον-  αναλαμβάνουν εν είδη συνεντεύξεων πάνω από 40 αφηγητές να μας πουν την ιστορία τους. Μέσα σε 2-3 σελίδες γνωρίζουμε τον καθένα από αυτούς και σε ποιο σημείο είχαν κάποτε εμπλοκή στη ζωή του Λίμα ή του Μπελάνο, ανάμεσα στο ‘70 και το ‘90. Η εναλλαγή της αφήγησης είναι εντυπωσιακή, το πώς με δυο κουβέντες μπαίνουμε αμέσως στο κλίμα και θυμόμαστε τον κάθε αφηγητή μια πράξη βαθιά λογοτεχνική.

Στις τελευταίες 50 σελίδες αναλαμβάνει πάλι ο Χουαν Γκαρσία Μαδέρο και φτάνουμε σε ένα εκπληκτικό φινάλε που δένει τα πράγματα, τα οδηγεί στην κάθαρση, τη λύση∙ που εξηγεί και δεν εξηγεί τι ήταν ο Λίμα και ο Μπελάνο, τι ήταν ο ενστικτορεαλισμός.

Το βιβλίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αριστούργημα μόνο και μόνο για την αφηγηματική τεχνική που είναι άθλος πως τη φέρνει σε πέρας. Όμως η ιστορία και οι χαρακτήρες είναι εντυπωσιακοί, το ενδιαφέρον δε χάνεται στιγμή, ο αναγνώστης γοητευμένος δε νοιάζεται που η πλοκή δεν προχωρά γραμμικά, τον αφορά η κάθε μικροϊστορία ξεχωριστά. Από τις σπάνιες φορές που σε βιβλίο τέτοιου όγκου δεν έκανα απιστία, το άφησα να με παρασύρει, άλλοτε σε φρενήρη αναγνωστικό ρυθμό, κι άλλοτε σε μια ραχάτικη περιπλάνηση. Είναι ένας βιβλιοφιλικός θρίαμβος, με καταιγιστική παράθεση ονομάτων συγγραφέων και ποιητών (ανάμεσα τους και ο «Όκνος» του Θερνούδα) και παράλληλα μια τρελή- τρελή ιστορία που εκτείνεται από τη δεκαετία του 20 έως το 90.

Λέγεται πως ο Μπολάνιο χρησιμοποίησε πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, ο Αρτούρο Μπελάνο είναι το alter ego του, ο ενστικτορεαλισμός το φανταστικό αδελφάκι του υπορρεαλισμού που ίδρυσε στην πραγματικότητα ο ίδιος ο συγγραφέας με ένα φίλο του. Το σίγουρο είναι πως παίρνουμε γεύση από όλη την λατινοαμερικάνικη κουλτούρα, και μαθαίνουμε για τον τρόπο που γεννιέται και πεθαίνει ένα λογοτεχνικό κίνημα. Και ταυτόχρονα η ανθρώπινη πλευρά μας μιλά για την αδυναμία, τον έρωτα, το σεξ, το θάνατο, για την κάθε στιγμή που ο κάθε αφηγητής την βίωσε διαφορετικά. Δεν ξέρω αν ένα τέτοιο βιβλίο ταιριάζει σε όλους, αν ήταν στο χέρι μου πάντως θα στοιχημάτιζα πως ο αιώνας που μόλις αρχινά θα αναγνωρίσει προς το τέλος του στο πρόσωπο του Μπολάνιο έναν κλασικό.


  «Οι Άγριοι Ντετέκτιβ», Ρομπέρτο Μπολάνιο, μετ. Κώστα Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη, 2009, σελ.707


Υ.Γ. Μου άρεσε περισσότερο από το 2666, εδώ υπάρχει ένα αίσθημα λύσης στο τέλος.
Υ.Γ.2 Το αγόρασα πριν κάποιο καιρό- νομίζω στο παζάρι του οίκου- 7 ευρώ.
Υ.Γ. 42 Όποιος ξαναπεί πως γράφω μικρά ποστ, να πέσει φωτιά να τον κάψει.



40 σχόλια:

  1. Πραγματικά φοβερό...Θα το ξαναδιάβαζα πολλές φορές... Με περιμένει το 2666 ακόμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ... Το 2666 το διάβασα πρώτο- το ξέρω κλασικά ακολουθώ λάθος σειρά- αλλά αυτό με ενθουσίασε πιο πολύ. Αν γίνεται κάτι τέτοιο...

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος6/4/13, 1:34 μ.μ.

    Ο Μπολάνιο κατά την γνώμη μου είναι χαοτικός συγγραφέας. Και δεν το λέω ως αρνητικό.
    Είναι τόσο χαοτικός όσο και ο Φώκνερ. Τουλάχιστον για μένα. Αν και η σύγκριση μεταξύ τους δεν είναι εύστοχη. Ωστόσο, αυτό είναι κοινό χαρακτηριστικό τους. Το χαοτικό. Το πολυεπίπεδο.

    Και όντως τόσο οι Άγριοι Ντετέκτιβ όσο και το 2666 είναι δυο μυθιστορήματα αριστουργήματα του τέλους του εικοστού αιώνα. Κάποια στιγμή θα καταχωρηθούν στα κλασσικά του αιώνα!

    Γιάννης Μαργέτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που συμφωνούμε. Θεωρώ πως αν με κάποιον θα έπρεπε να συγκρίνουμε τον Μπολάνιο είναι με τον Μπόρχες κι όχι με τον Φώκνερ. Για μένα ο Φώκνερ είναι η κορυφαία συγγραφική μορφή του αιώνα που πέρασε.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος6/4/13, 2:40 μ.μ.

      Ναι, δεν διαφωνώ. Εξ άλλου και ο ίδιος ο Μπολάνιο το είχε πει ότι ο Μπόρχες τον επηρέασε βαθύτατα. Ωστόσο, ο Ποιητής δύσκολα να έγραφε ένα βιβλίο σαν το 2666. Ογκώδες και χαοτικό. Και όχι γιατί δεν θα μπορούσε, αλλά μάλλον γιατί δεν θα ήθελε, όπως και δεν θέλησε, φυσικά.

      Γιάννης Μαργέτης.

      Διαγραφή
    3. Δεν ξέρω αν μπορούσε, πάντως σίγουρα δεν το επιχείρησε...

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος6/4/13, 5:01 μ.μ.

      Ναι. Δεν το επιχείρησε. Αλλά όλα αυτά είναι εικασίες. Το γεγονός είναι ένα: ο Μπολάνιο υπήρξε χαρισματικός συγγραφέας!

      :)

      Γιάννης Μαργέτης.

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος6/4/13, 1:59 μ.μ.

    Είναι ακόμη στη στάκα με τα αδιάβαστα όπως και το 2666.Φοβάμαι οτι θα απιστήσω και δεν τα ξεκινώ...Ωστόσο μου βάζεις σκέψεις.Ήταν πολύ θελκτικό το κείμενο.
    ΒΚ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να το κάνεις, Β.Κ., κι εγώ για αυτό το άφησα τόσον καιρό.

      Διαγραφή
  4. Τι στο καλό, μόνο σε μένα δεν μου φάνηκε τόσο τέλειο αυτό το βιβλίο; Πρόσφατα διάβασα και το Μακρινό αστέρι και πάλι τα ίδια.. Ευτυχώς φαίνεται πως υπάρχει και κάποιος μου μάλλον συμμερίζεται την γνώμη μου, ονόματα δε λέμε (Degas βλέπε στα κρυφά), και δεν αισθάνομαι ο μόνος τρελός του χωριού :)

    Άντε καλό ΣΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί να σου πω βρε read for a life, να το ψάξεις πάντως... Πλάκα κάνω φυσικά, το κάθε βιβλίο έχει τη στιγμή και τον αναγνώστη του. Εμένα μου έκατσε.

      Διαγραφή
    2. Ξέχασα! Και ο Desperado μαζί μας είναι!
      Πίσω και σας φάγαμε! Πλακίζουμε, τι να κάνουμε μπορούμε κι' αλλιώς;

      Διαγραφή
    3. Α, εγώ έχω το βαρύ πυροβολικό πίσω μου, αρχίζει από λι και τελείωνει σε φιλο. Έχεις διαβάσει το ποστ του;

      Διαγραφή
    4. Εννοείται πως το 'χω διαβάσει, έχεις δυνατό ατού στο πλευρό σου. Κάποτε όταν διάβασα την "Άβυσσο" και έκανα ένα ποστ επειδή νόμιζα ότι δεν ήταν και τόσο δημοφιλές βιβλίο πίστεψα πως δεν θα χε γράψει κάποιος άλλος γι' αυτό. Μετά κοιτάω στο google, librofilo λέει πριν από χρόνια κιόλας.. Όχι που δεν θα είχε για τους ντετέκτιβ. Πάντως για την άβυσσο συμφωνώ πλήρως μαζί του. Για τούτο 'δω θα παλέψουμε σκληρά.

      Διαγραφή
    5. Αναγνωστική διελκυνστίδα;Γουστάρω!

      Διαγραφή
    6. Χαχα, Read for a Life, πρώτον έχει το blog 7 χρόνια και πάει στον 8ο, έχει γράψει τέρατα. Δεύτερον έχει διαβάσει τα πάντα, να πω την αμαρτία μου δεν το ψάχνω πια, είμαι σίγουρη πως για το βιβλίο που διάβασα κάπου κάπως κάποτε θα έχει γράψει ο librofilo. Για την Άβυσσο με πείσατε πάντως.

      Αναγνωστική διελκυνστίδα, Βιβάκο; Θα σε αποκλείσω, δεν το έχεις τελειώσει ακόμα το βιβλίο. Δεν με συμφέρει να σε έχω στην αντίπαλη ομάδα, εγώ γουστάρω μόνο να είμαστε στην ίδια.


      Διαγραφή
    7. Δεν μπορώ παρά να υποκλιθώ στην τεχνική του Μπολάνιο που χρησιμοποιεί με άνεση είκοσι αφηγητές και καταφέρνει να μην καθίσταται αδιάφορα ένα ογκώδες βιβλίο με χαλαρό θέμα μόνο και μόνο χάρη στο ύφος του.Ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν ήταν ένα βιβλίο που άφησε ένα έντονο αποτύπωμα πίσω του, πολύ περισσότερο δεν κατάφερε να με συγκλονίσει, όπως αυτά τα έργα που θεωρώ γνήσια αριστουργήματα. Μεγάλες κουβέντες δε λέω γιατί ακόμα δεν έχω διαβάσει άλλο Μπολάνιο και είμαι και μικρός,άρα παρορμητικός και θα τα μετανιώνω αργότερα:-)

      Ο Librofilo το χει τερματίσει, πρώτα τσεκάρουμε σε αυτόν και μετά σε biblionet για να δούμε τι έχει γράψει ένα συγγραφέας.

      Σε ποιες τοπ λίστες αναφέρεται ο/η Μαραμπού;

      Υ.Γ. αν είναι να κάνουμε διελκυστίνδες θέλω να ξανανοίξει ο φάκελος Ο.Έκο

      Διαγραφή
    8. Α, αυτός ο φάκελος να ξανανοίξει, από ποια πλευρά είσαι λέγε τώρα. Από τους δικούς μας, ή με τους άλλους....

      Κάποιος πρότεινε στο προηγούμενο ποστ να φτιάξω ένα ποστ όπου θα λέμε τις λίστες μας πχ τα δέκα καλύτερα της ξένης λογοτεχνίας και φυσικά θα λέω και τα δικά μου. Αλλά ακόμα εμένα αυτή η λίστα με φοβίζει, όλο την σκίζω και την ξαναφτιάχνω.

      Όσο για τον Μπολάνιο, μικρός είσαι, θα στρώσεις :P

      Διαγραφή
    9. Δεν το αγάπησα το βιβλίο οπότε,φαντάζομαι πάω με τον read for a life και την Βιβή...

      Διαγραφή
    10. Καλέ, για τον Έκο δεν λέγαμε να ξανανοίξουμε τον φάκελο; Το άλλο το είχα καταλάβει...

      Διαγραφή
    11. Α, ναι ξεχάστηκα! Ε, εννοείται εχθρός του (μυθιστορηματογράφου)Έκο. Πιο πολύ από τα αφόρητα βαρετά βιβλία του, ενοχλούμαι με όσους διάβασαν (και κατάλαβαν!) το Εκκρεμές του Φουκό και το Όνομα του Ρόδου ανάμεσα σε αναγνώσματα της Παυλίνας Νάσιουτζικ. Ειδικά το όνομα του Ρόδου, το γράφει καθαρά για να διασκεδάσει, καθώς πρέπει να είναι ένας από τους μερικούς εκατοντάδες ανθρώπους με τόσο καλή γνώση των μεσαιωνικών ρευμάτων σκέψης, δίχως φυσικά να περιμένει πως θα αποκτήσει ένα τέτοιο κοινό..

      Διαγραφή
    12. Εγώ πάλι, ψέματα να μη λέω, γοητεύτηκα από το "Όνομα του Ρόδου". Το "Εκκρεμές" το διάβασα, τί κατάλαβα είναι άλλη ιστορία. Τα επόμενα, με τη σειρά, το παράτησα, το παράτησα, δεν τα αγόρασα ποτέ... Για διαιτητή θα με βάλετε μου φαίνεται... :P

      Διαγραφή
    13. Εδώ ξανασυμφωνώ με Desperado. Ο Έκο είναι εξαιρετικά βαρετός και απίστευτα κουραστικός. Και εγώ πολύ ευγενικός (χαχαχα).

      Διαγραφή
    14. Σιγά, εδώ έχουμε κόψει τις ευγένειες με τους Έλληνες συγγραφείς που μπορεί και να μας διαβάζουν, στον Έκο θα κολλήσουμε; Να δω ποιόν θα βρείτε να τον υπερασπιστεί.

      Διαγραφή
  5. Θα συμφωνήσω μαζί σου Κατερίνα, το δεύτερο μέρος του βιβλίου είναι το κάτι άλλο!

    Διάβασα τους "Άγριους Ντετέκτιβ" το περασμένο καλοκαίρι. Επηρεασμένος από το θόρυβο που έκανε η έκδοση του 2666 καθώς και από το θόρυβο που έκαναν τα χρήματα στο πορτοφόλι μου - κάτι πενταροδεκάρες που κροτάλιζαν - σκέφτηκα, αφ' ενός να αναμετρηθώ με αυτόν τον τεράστιο, κατά τα λεγόμενα, συγγραφέα, αφ' ετέρου όμως, να προασπίσω και τις υπόλοιπες αναγνώσεις του χρόνου. Το παράγγειλα από την Πολιτεία (προσφορά) μαζί με το αφήγημά του "Το μακρινό αστέρι", που ευτυχώς διάβασα πρώτο. Αν το 'Μακρινό αστέρι" έμοιαζε σαν ένα υψωμένο κριτικό δάχτυλο σε όσα ήξερα ως τότε για την λογοτεχνία, η σύγκριση με τους "Ντετέκτιβ" το υποβίβασε σε μια βρώμικη παρανυχίδα!

    Το πρώτο και τρίτο μέρος με την γραμμική αφήγηση θα μπορούσε να σταθεί ως μια ενδιαφέρουσα και αξιοπρεπή ιστορία. Ωστόσο, το δεύτερο μέρος με την αφηγηματική τεχνική που επέλεξε, απογείωσε το βιβλίο σε άλλα επίπεδα! Θυμάμαι, με είχε εντυπωσιάσει ο μακροπερίοδος λόγος, με προτάσεις επί προτάσεων, η σύνδεση των προσώπων χωρίς ούτε μια φορά να αναρωτηθώ πώς και από πού, το σύμπαν των λογοτεχνικών ονομάτων που παρελαύνει διαρκώς αλλά και η ιστορία η ίδια. Το διάβασα μέσα σε πέντε μέρες, αν και μόλις το άνοιξα πρώτη φορά και είδα τα μικροσκοπικά γράμματα, σκέφτηκα "Καλά, θα το φάει το μαύρο σκοτάδι!"

    Και κάτι τελευταίο. Έχω την εντύπωση ότι το 2666, όπως κατέληξες και συ, δε θα μου αρέσει όσο οι "Ντετέκτιβ". Έτσι από ένστικτο. Οι πρώιμες λάμψεις που γέννησαν τα μεγάλα αριστουργήματα, φαίνονται στα μάτια μου, μερικές φορές, πιο λαμπερές. Ο Στήβεν ο ήρωας μού φαίνεται περισσότερο ηρωικός από τον Νεαρό Καλλιτέχνη του Πορτρέτου!

    Υ.Γ. Τι θα γίνει με τις Τοπ λίστες; Ήδη επεξεργάζομαι τις υποψηφιότητες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπόν, Μαραμπού νομίζω πως συμφωνούμε σχεδόν απόλυτα. Οι υπόλοιποι λένε πως το 2666 είναι ακόμα μεγαλύτερο βιβλίο, οπότε περιμένω να το διαβάσεις και να μου πεις εντυπώσεις....

      Υ.Γ. Με τις τοπ λίστες κόλλησα. Ποιό να βάλεις και ποιό να αφήσεις;

      Διαγραφή
    2. Update:

      Αγαπητή Κατερίνα, αφού διάβασα και το 2666, όλα όσα έγραψες για τον Μπολάνιο καθώς και τα σχόλια των αναγνωστών, αφού συνέκρινα με αντικειμενική υποκειμενικότητα τις δύο αναγνώσεις μέσα στο μυαλό και την καρδιά μου, λαμβάνοντας λοιπόν όλα αυτά υπ' όψιν έρχομαι να δηλώσω ότι, το 2666 μου άρεσε περισσότερο (και να δικαιώσω την γνώμη του Λιμπρόφιλο παρακάτω, ή ορθότερα, εκείνος να δικαιώσει την δική μου)!!!

      Είναι ένα εμβληματικό βιβλίο και όσα στοιχεία γοητεύουν στους Αγριους Ντετέκτιβ, εδώ πάνε ένα βήμα παραπέρα. Μου άρεσε η χαλαρή σύνδεση των χαρακτήρων, η απουσία νοήματος, το ανοιχτό τέλος. Ενίοτε, η Λογοτεχνία αδιαφορεί για όλα τα παραπάνω, και νομίζω καλά κάνει. Έχει μουδιάσει το κεφάλι μου από την απόλαυση!!

      Όταν είχα διαβάσει την κριτική σου για το κεφάλαιο "Εγκλήματα" είχα σαστίσει λίγο. Θυμάμαι ότι είχα ξεφυλλίσει την αρχή του κεφαλαίου και κάποια τυχαία αποσπάσματα, και παντού έπεφτα σε αναφορές σχεδόν δημοσιογραφικές, βίαιων εγκλημάτων. Έτσι θα πάει για 400 σελίδες;; Με είχες φοβίσει! Εξαιτίας του φόβου που μου είχες προκαλέσει, ήμουν πολύ προσεκτικός και συγκεντρωμένος κατά την ανάγνωσή του και τελικά ήταν το κεφάλαιο που απήλαυσα περισσότερο. Λυπήθηκα όταν τελείωσε!

      Υ.Γ. 42 Μου άρεσαν τα πάντα όλα... ακόμα και η τιμή του, αφού το αγόρασε ο αδερφός μου :Ρ

      Διαγραφή
    3. Αμέσως να συμφωνήσεις με τον Λιμπ. Όλο απιστίες μου κάνεις τελευταίως.

      Πλάκα κάνω, θεωρώ και τα δυο κορυφαία βιβλία, κι όσο καταλαγιάζει ο θόρυβος μέσα μου, αποκρυσταλλώνεται ακόμα περισσότερο η άποψη πως μιλάμε για δυο αριστουργήματα.

      Υ.Γ. 42 Μα όλα καλά να τα έχει αυτό το βιβλίο; Θέλω κι εγώ αδελφό. Μπουχού...

      Διαγραφή
  6. Πως θα έγραφες λίγα για ένα τόσο τεράστιο (απ'όλες τις πλευρές) βιβλίο; Πολύ ωραίο το ποστ, δεν συμφωνώ ότι είναι "καλύτερο" από το 2666, αλλά σε συγχωρώ. Επίσης η άποψή μου είναι ότι ο Ρ.Μ. έφτασε σε μεγάλα ύψη μ'αυτά τα δύο βιβλία και δεν ξέρω αν έγραφε κάτι καλύτερο αν ζούσε παραπάνω χρόνια. Βέβαια αυτά είναι τα υπέροχα "what if" της λογοτεχνίας και της ιστορίας που αποτελούν μεγάλες σπαζοκεφαλιές και γίνονται αφορμή για πολλές συζητήσεις.
    Το καταπληκτικό πάντως είναι ότι ο τεχνικός της ποδοσφαιρικής ομάδας της Κασσιώπης της Κέρκυρας, η οποία πάει σφαίρα τα τελευταία χρόνια, ονομάζεται Ρομπέρτο Μπολάνο - από χθες που το διάβασα δεν λέει να φύγει από το μυαλό μου...Χα,χα,χα (θα άρεσε και στον "δικό μας" Μπολάνιο αυτό, είμαι σίγουρος).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στον δικό μας Μπολάνιο θα άρεσε, ο "τεχνικός" πολύ αμφιβάλλω αν θα δώσει δεκάρα αν του το πουν. Πάντως τρελή πλάκα και σύμπτωση...

      Ίσως να φταίει που τα διάβασα ανάποδα, πάντως αυτό μου άφησε αίσθηση ολοκλήρωσης που μου έλειψε στο 2666. Σα να χρειαζόμουν κάτι ακόμη.

      Διαγραφή
  7. Το διάβασα το καλοκαίρι σε 4 μέρες -ξεκούραστη σε διακοπές -θέλοντας να εξοικειωθώ με το έργο του συγγραφέα πριν καταπιαστώ με το 2666, το οποίο με τρομάζει λίγο όχι όμως λόγω μεγέθους, άλλωστε ούτε αυτό είναι μικρό. Αποκόμισα την εντύπωση τελειώνοντας πως το πρώτο και το τελευταίο κομμάτι είναι απαλά η αφορμή για το συγγραφέα για να γράψει το μεσαίο. Κάποια στιγμή χαώθηκα με τα ονόματα ώσπου συνήθισα.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ είχα ένα θεματάκι υγείας και το άφησα στην άκρη για 2 μέρες, αλλά παραδόξως δεν έχασα τον ειρμό μου. Το 2666 έχει ένα αντίστοιχο χαοτικό κομμάτι, ίσως ακόμα μεγαλύτερο και σοβαρότερο. Πάντως τώρα λέω να διαβάσω και τις Πουτάνες φόνισσες που μου λείπουν... Ενθουσιάστηκα.

      Διαγραφή
  8. Εγώ πάντως το βρήκα κουραστικό,είχα την εντύπωση πως ο συγγραφέας ήθελε επίτηδες να το επιδιώξει αυτό,από τα κουραστικά και μπερδεμένα βιβλία που έχω διαβάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχα την προηγούμενη εμπειρία του 2666 που είναι όντως κουραστικό σε ένα μεγάλο κομμάτι, κι αυτό μου φάνηκε εκπληκτικό.

      Διαγραφή
  9. Ανώνυμος21/7/16, 3:58 π.μ.

    γεια! να αναφερω,για οποιον ενδιαφερεται(και μπορει δηλαδη να διαβαζει στην οθονη) πως το βιβλιο υπαρχει ολοκληρο στην ιστοσελιδα του public. μιχαλης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενδιαφέρουσα πληροφορία. Αλλά είναι μεγάλο το άτιμο για να διαβαστεί σε οθόνη.

      Διαγραφή
  10. Ανώνυμος8/8/16, 7:13 π.μ.

    Ναι,ειναι.Δεν το εχω διαβασει,το θελω σε χαρτι,δεν μπορω ετσι,ομως θεωρησα οτι ειναι καλο να το μαθει καποιος μιας και υπαρχουν αυτοι, που μπορουν και τους αρεσει να διαβαζουν στην οθονη.Μηπως ξερεις τι γινεται με αυτα του Μπολανιο που ειναι εξαντλημενα,οπως το "Μακρινο αστερι" και η "Τελευταια νυχτα στη Χιλη",αν θα μπορουσαν να επανεκδοθουν,η αν παιζει τιποτα με τα δικαιωματα; Οταν βρεις ευκαιρια,απαντησε μου σε παρακαλω,αν γνωριζεις. μιχαλης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς δεν αναμένεται σύντομα επανέκδοση. Όμως κάποιες κόπιες Άγριοι ντεντέκτιβ κυκλοφορούν πάλι στην αγορά. Δεν είναι ακριβώς επανέκδοση, μειωμένος αριθμός

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος13/8/16, 8:22 π.μ.

      ευχαριστω

      Διαγραφή