4/2/14

«Η παράξενη υπόθεση του δρος Τζέκυλ και του κου Χάιντ», Robert Louis Stevenson





Τριγυρνώντας τις προάλλες στο παζάρι συνειδητοποίησα πως δεν έχω διαβάσει την «Παράξενη υπόθεση του δρος Τζέκυλ και του κου Χάιντ». Τα έτερα δυο κλασικά- Φράνκενσταιν και Δράκουλα- τα διάβασα μικρή. Το πρώτο γιατί το έγραψε η γυναίκα του Σέλλευ [άκου κόλλημα τώρα] και το δεύτερο σαν εργασία στο μάθημα των Αγγλικών [εκεί να δεις κόλλημα τώρα]. Δεν ξέρω αν περίμενα ένα κλασικό γκόθικ ανάγνωσμα με αρκετές αιματοβαμμένες πινελιές, πάντως το βιβλίο του Στήβενσον δεν είναι σίγουρα τέτοιο.

Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο επιστήμονας κος Τζέκυλ βρίσκει ένα φίλτρο για να απομονώσει την πλευρά του εαυτού του με τα πιο ζωώδη ένστικτα –σεξουαλικά, βίαια, ωμά- και μεταμορφώνεται στον κοντό, νεαρό, τριχωτό κύριο Χάιντ για να μπορεί να κάνει αυτά που υπαγορεύει η «βάρβαρη» πλευρά του. Στην πορεία όμως θα πάψει να ελέγχει αυτός τη μεταμόρφωση και η περσόνα του κύριου Χάιντ θα βγαίνει όλο και περισσότερο στην επιφάνεια χωρίς τη θέλησή του.

Η νουβέλα είναι πυκνογραμμένη, φαίνεται μικρή κι όμως χρειάζεται τον χρόνο της. Οι λεπτές αποχρώσεις της Βικτωριανής ηθικής, όπου υμνείται μεν ο άνθρωπος που τηρεί τα χρηστά ήθη, όμως επιτρέπεται μια κάποια ελευθεριότητα σε πλούσιους εργένηδες, η σύγκρουση κακού και καλού- που ενυπάρχει μέσα μας- αλλά και η αίσθηση πως προσπαθώντας να καταπνίξεις τα πιο αρχέγονα ένστικτα τελικά θα τα βρεις μπροστά σου, κυριαρχούν. Αν και συνήθως όταν μιλάμε για τον δρ.Τζέκυλ και τον κο Χάιντ φέρνουμε στο μυαλό μας την ψυχιατρική διαταραχή της διχασμένης προσωπικότητας, στο κείμενο είναι φανερό πως ο δρ Τζέκυλ δεν είναι δα και τίποτα το ιδιαίτερο, οι πλευρές αυτές υπάρχουν στον καθένα μας. Το πώς κανείς τις ισορροπεί και τις ενσωματώνει στην καθημερινότητά του είναι άλλο θέμα.

Το βιβλίο αντικατοπτρίζει την εποχή στην οποία γράφτηκε- ραγδαίων αλλαγών σε πολλά θέματα – την ιατρική, τη φυσική, την χημεία, την ψυχολογία- που άφηνε περιθώρια για να εξαφθεί η περιέργεια των συγγραφέων. Πέρα από την ιστορία δίνει αυτή την κλειστοφοβική, μουντή αίσθηση του Λονδίνου με μεγάλη γλαφυρότητα. Κι αν στην αρχή ο διαχωρισμός των στοιχείων μιας προσωπικότητας σε καλό και κακό μοιάζει απλοϊκή, τελικά αποδεικνύεται από την πλοκή πως δεν είναι και τόσο∙ απλός ο διαχωρισμός.

«Η παράξενη υπόθεση του δρος Τζέκυλ και του κου Χάιντ», Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον, μετ. Θόδωρος Καλοπίσης, εκδ. Αίολος, 2003, σελ. 166

Υ.Γ. 42 Η έκδοση αν και δεν πάσχει στην μετάφραση εξαιρετικά, έχει σοβαρά προβλήματα επιμέλειας.

Υ.Γ. 42-2 Το έτερο διήγημα που περιλαμβάνεται στο βιβλίο, «Τζάνετ η σβερκοτσακισμένη», μου φάνηκε μια εντελώς συνηθισμένη ιστορία τρόμου και τίποτε άλλο.




8 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Χα! Ναι, είχα καιρό να διαβάσω καινούργια βιβλία περιμένοντας το βιβλιοπωλείο κι έπεσα με τα μούτρα. Τώρα θα ξαναβρώ ρυθμούς.

      Διαγραφή
  2. Είχε όμως η σοδειά των νέων τίτλων και πάρα πολλά καλά βιβλία,νομίζω περισσότερα από κάθε άλλη φορά στα τελευταία πέντε χρόνια.Πράγμα ευχάριστο και καλοδεχούμενο αν και δαπανηρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το δαπανηρό πολύ μου στοιχίζει...ας όψονται οι χαλεποί καιροί! Αν και κάτι καλό φαίνεται στον ορίζοντα. Τα πρώτα μου καλά λεφτά θα τα κάνω βιβλίαααααααααααα :)

      Διαγραφή
    2. Ναι, ήταν σαν την "άνοιξη των καλών εκδόσεων". Ενδιαφέρουσα παραγωγή, η καλύτερη των τελευταίων χρόνων...

      @filoteo: Καλό ακούω, χαίρομαι!

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος4/2/14, 3:33 μ.μ.

    Το διαβασα πριν απο λιγες μερες σε μια καταπληκτικη εκδοση (ερευνητες), η οποια εχει συγχρονως εικονογραφηση, γκραβουρες, σκιτσα εκεινης της εποχης, πινακες καθως και πληροφοριες για την εποχη που κανει το βιβλιο πραγματικα συναρπαστικο! Σε αυτες τις εκδοσεις υπαρχουν κι αλλα κλασσικα βιβλια. Ειναι πραγματικα ενα ταξιδι στο χρονο... Το ευχαριστηθηκα. Αν πεσει στα χερια σου σε καποιο βιβλιοπωλειο ξεφυλλισε το, αξιζει. Θα ηταν ισως και μια καλη σειρα για το booktalks.

    ΓΙΩΡΓΟΣ Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως ενδιαφέρον γιατί η έκδοση που το διάβασα εγώ...

      Διαγραφή
  4. ...traigo
    ecos
    de
    la
    tarde
    callada
    en
    la
    mano
    y
    una
    vela
    de
    mi
    corazón
    para
    invitarte
    y
    darte
    este
    alma
    que
    viene
    para
    compartir
    contigo
    tu
    bello
    blog
    con
    un
    ramillete
    de
    oro
    y
    claveles
    dentro...


    desde mis
    HORAS ROTAS
    Y AULA DE PAZ


    COMPARTIENDO ILUSION


    CON saludos de la luna al
    reflejarse en el mar de la
    poesía...




    ESPERO SEAN DE VUESTRO AGRADO EL POST POETIZADO DE 12 AÑOS DE ESCLAVITUD, MASTER AND COMMANDER, LEYENDAS DE PASIÓN, BAILANDO CON LOBOS, ...

    José
    Ramón...


    ΑπάντησηΔιαγραφή