23/2/13

Το Βιβλίο στην εποχή της κρίσης. Ανοιχτή Επιστολή

Κυρίες και κύριοι εκδότες,

      ζητούμενο, τόσο για σας όσο και για μας τους βιβλιόφιλους ιστολόγους, είναι να αυξηθεί η αναγνωσιμότητα σε μια Ελλάδα, που διαβάζει όλο και λιγότερο.Βασικό πρόβλημα τα τελευταία χρόνια είναι η κρίση. Μια κρίση οξύτατη και πολυεπίπεδη. Έχει εισβάλει στις επιχειρήσεις σας, αλλά διαστρωματωμένα αποτυπώνεται πλέον και στο μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και επηρεάζει, αντιστοίχως αναλογικά και πάντως δραματικά, τη ζωή όλων μας. Όταν η ανεργία και η κάθετη πτώση του εισοδήματος έχουν εκτοξευθεί στους πιο υψηλούς δείκτες των τελευταίων δεκαετιών, η βασική βεβαίως προτεραιότητα δεν μπορεί παρά να είναι η υπεράσπιση της Αξιοπρέπειας στην καθημερινή διαβίωση με όλα όσα πρέπει αυτή να περιλαμβάνει σε συνθήκες Δημοκρατίας: Υγεία, Στέγη, Τροφή, Εκπαίδευση, Ελευθερία.
Για τους βιβλιόφιλους αυτής της χώρας, που στην πλειονότητά τους δεν είναι ένα προνομιούχο κομμάτι, που ζει εκτός κοινής οικονομικής πραγματικότητας, το βιβλίο αποτελεί ένα πολύ σημαντικό αγαθό ενταγμένο στα παραπάνω, το οποίο δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπει στην λίστα εκείνων, που θα μειωθούν ή θα κοπούν εντελώς, επειδή η ακρίβεια το καθιστά συχνά απλησίαστο.Αν με τις προσφορές, τα παζάρια, την στροφή στους παλιούς τίτλους και την επιστροφή στις βιβλιοθήκες διαφαίνεται μια καλή λύση, τι θα γίνει με τους καινούργιους τίτλους; Θα αφορούν σε όλο και πιο λίγους; Και αν παγιωθεί αυτό ως αναγκαστική συνθήκη στην κρίση, θα πάμε από την εκδοτική πλημμυρίδα σε μιαν εκδοτική άμπωτη, της οποίας τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά θα περιγράφονται με την φράση εκδίδουμε ό,τι μπορεί να αποσβέσει;

            Είχαν ακουστεί και παλιότερα αντιρρήσεις για την τιμή του βιβλίου, τόσο από αναγνώστες όσο και από τους ειδικούς του χώρου, δημοσιογράφους και κριτικούς. Όταν ένα μέσο βιβλίο στοιχίζει 15-20€, οι περισσότεροι θα προτιμήσουν να παρακολουθήσουν μια ταινία στον κινηματογράφο, που κοστίζει πολύ κάτω από 10€ ή τα ίδια χρήματα να τα αφιερώσουν σε άλλου είδους (ψυχαγωγική) διέξοδο. Το ίδιο δυστυχώς ισχύει και για το ηλεκτρονικό βιβλίο. Εκεί που θα έπρεπε η τιμή να είναι πολύ χαμηλότερη, δεδομένου ότι τα έξοδα έκδοσης είναι μικρότερα, παρατηρούνται μικρές διαφορές σε σχέση με το έντυπο βιβλίο. Το λογικό θα ήταν ο αναγνώστης, που έχει την ανάλογη συσκευή, να παρακινηθεί να αγοράζει άυλα κείμενα, ενώ αυτός που δεν έχει, να βρει κίνητρο για να ακολουθήσει την εξέλιξη.

Πριν φτάσουμε στο θλιβερό και στρεφόμενο στην ουσία κατά του πολιτισμού μας σημείο, να εκμηδενιστεί δηλαδή εντελώς ο αριθμός των αναγνωστών, ας επιχειρήσετε εσείς, οι εκδοτικοί οίκοι, καθώς σ’ εσάς πέφτει πρωτίστως αυτή η υποχρέωση,ένα θαρραλέο βήμα: μείωση της τιμής των καινούργιων τίτλων, ώστε να μην ανακοπεί η δημιουργική έκφραση όλων αυτών, στους οποίους ανάμεσα, πάντοτε, υπάρχουν ταλέντα που δεν πρέπει να χαθούν, επειδή θα έχει προκριθεί λόγω ωμής ανάγκης, το εφήμερο και το ευπώλητο.

Το βιβλίο,σήμερα, είναι ακριβό και αποτρέπει την αγορά του.Αυτή είναι η πραγματικότητα,την οποία όμως, εσείς, μπορείτε να αλλάξετε.

Ως αναγνώστες, ιστολόγοι και πολίτες, σας ζητάμε την μεγαλύτερη δυνατή μείωση και, αν το πράξετε, πρώτοι εμείς, θα την υποστηρίξουμε. Αντιλαμβανόμαστε τις ποικίλες δυσκολίες,από τις  υποχρεώσεις σας στους εργαζόμενους, το κόστος χαρτιού, τα βάρη των δικαιωμάτων, των μεταφράσεων και ούτω καθεξής μέσα μάλιστα στις ιδιαιτερότητες της ελληνικής αγοράς με τους γλωσσικούς της περιορισμούς και τον ελάχιστο πληθυσμό, όμως και πάλι  το βιβλίο, ακριβώς στην παρούσα κρίση, οφείλουμε να το διαδώσουμε ως αγαθό και όχι ως πολυτέλεια των ολίγων. Τα ιστολόγιά μας, πάντα φιλόξενα και χωρίς κανενός είδους αντάλλαγμα, λειτουργήσαμε και λειτουργούμε, εκ των πραγμάτων, ως… διαφημιστές βιβλίων! Ειδικά εκείνων που υπερβαίνουν το εφήμερο…

            Εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε υπηρετώντας από κοινού με σας την Λογοτεχνία (και κάθε άλλου είδους λόγο) και συμβάλλοντας στην επιβίωσή της, αν κι εσείς θελήσετε να προχωρήσετε σ’ αυτό, που επιτακτικά πλέον σας ζητάμε: χαμηλές τιμές σε όλα και ειδικότερα στα καινούργια βιβλία, χωρίς αλλαγή στην αισθητική και την ποιότητά τους.

Με εκτίμηση,

Λέσχη Ανάγνωσης του Degas 
Βιβλιοκαφέ 
Διαβάζοντας 
Librofilo 
Καγκουρώ 
Βολτίτσες 
Read-for-a-Life 
Desperado Reading Diaries 
Anagnostria 
Νεάρχου Παράπλους 
Το Ιστολόγιο του Θαλή 
Ηλεκτρονικός Αναγνώστης 


Υ.Γ.1 Δεν είμαι ο συντάκτης (ούτε ο διορθωτής) της επιστολής οπότε κατ' ανάγκη το κείμενο δε με εκφράζει απόλυτα. Θεωρώ όμως πως δε θα έπρεπε να απέχω από μια τέτοια συλλογική πρωτοβουλία που αφορά άμεσα όλους τους βιβλιόφιλους. 

Υ.Γ. 2 Από την επιστολή λείπει ο αντίλογος. Αν και ξέρω κάποια από τα επιχειρήματα του εκδοτικού κόσμου (τα οποία είναι βάσιμα φυσικά) θα χαιρόμουν να ανοίξει ο διάλογος πέρα από μικρολογιστικά πλαίσια. 

Υ.Γ. 42 Επειδή έκανα πρόσφατα μια παραγγελία βιβλίων, δε θέλω κακόβουλα σχόλια για το πόσα ξόδεψα γιατί θα θυμώσω και δε θα σας δείξω τί πήρα...  



35 σχόλια:

  1. Ανώνυμος23/2/13, 11:35 π.μ.

    Κατερίνα, δώσε μας τη δόση μας..Δείξε τι πήρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. βρε κατερίνα μου... σύνελθε!
    για Έλληνες Εκδότες μιλάμε... έεελεος...
    δηλαδή: ΕΜΠΟΡΟΙ, άξεστοι και κακοί έμποροι οι περισσότεροι... δεν τους καίγεται καρφί για τη "λογοτεχνία" και η εξίσωση θα είναι πάντα "ψίχουλα στους δημιουργούς, πίτα ολόκληρη για εμάς"...
    ένας φίλος μου εξέδωσε ένα βιβλίο στον Παπασωτηρίου και ξέρεις τί του είπε: θα σου δώσω χρήματα "όταν τελειώσει η εκκαθάριση"... πέρασαν πέντε χρόνια από τότε... και του είπε "δεν φτάνει που σε έβγαλα και στη βιτρίνα μου"...
    οι εκδοτικοί οίκοι ξέρεις πώς βλέπουν το "νέο συγγραφέα";;; σαν ψωνισμένο ηλίθιο που κοιτάνε πώς να τον εκπορνεύσουν για όφελός τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά δεν το συζητάμε καν για αμοιβή "νέου συγγραφέα", εδώ μιλάμε για το τελικό κόστος του βιβλίου. Το άλλο είναι επιστημονική φαντασία....

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος23/2/13, 2:57 μ.μ.

    Μόνο τα φράγκα κοιτάνε αυτοί ρε παιδιά.Ένα είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε.Να μην αγοράζουμε τίποτα καινούργιο,ΤΙΠΟΤΑ.Δανειστική ο ένας στον άλλο.Ούτε παζάρια ούτε προσφορές,γιατί δεν κατάλαβα,είναι άμοιρα ευθυνών τα βιβλιοπωλεία;
    Γιούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό μάλλον είναι υπερβολικό, γιατί θα φτάσουμε στο άλλο άκρο, να μην εκδίδεται τίποτα. Γιατί να μη γελιόμαστε, κάποια βιβλία οι εκδότες τα βγάζουν για μας τους τρελούς, με γνώση πως από αυτά δε θα κερδίσουν δραχμή.

      Διαγραφή
  4. Σε μια εποχή που η πληροφορία ξεκινάει από το youtube και την Wikipedia, θαρρώ ότι η επιστολή έπρεπε να αποσταλεί και στους ανθρώπους που δεν έχουν ανοίξει βιβλίο στην ζωή τους.
    Ακόμη περισσότερο, θα έπρεπε να εξηγεί στους εκδότες τους τρόπους που θα προσελκύσουν νέους αναγνώστες.
    Πρόχειρα : . Δωρεάν βιβλία σε άνεργους, Crazy Sundays με σημαντικές εκπτώσεις σε όλους τους τίτλους, παζάρι σε νέους τίτλους κ.ο.κ.
    Δεν αρκεί να ζητάς πιο φθηνά βιβλία χωρίς να εξηγείς πως θα γίνει αυτό χωρίς να φαλιρίσει ο εκδοτικός οίκος.
    Γενικά ως κίνηση είναι θετική αλλά όχι αρκετή. Το κείμενο έπρεπε να ήταν καλύτερα "τεχνικά δομημένο" και όχι να στοχεύει στο συναίσθημα του εκδότη αντιμετωπίζοντας τον σαν Ιεραπόστολο.
    Οι βιβλιόφιλοι εξάλλου, θα ψωνίσουν όπως και να έχει, και αυτό το ξέρουν εκεί στον (όποιο) εκδοτικό οίκο.
    Το σημαντικό είναι να αυξηθεί ο τζίρος και η ανάγκη για τίτλους, ειδάλλως με τα νέα μέτρα και την νέα φορολογία, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ούτε οι συγγραφείς θα έχουν τα χρήματα να γράφουν (ναι, θα συμβεί και αυτό) ούτε οι εκδότες να επιβιώσουν.
    Αυτή είναι η άποψη μου, και όσο κατα πόσο τα εφήμερα είναι κακό να υπάρχουν στην λογοτεχνία, είναι μεγάλη συζήτηση και δεν είναι της ώρας.
    καλή σας ημέρα και να σημειώσω ότι είμαι άσημος συγγραφέας και όχι εκδότης. Μην παρερμηνευτεί ότι είμαι με το μέρος των εκδοτών, διότι δεν είμαι. Απλώς, αν θέλω να αγαπηθεί η λογοτεχνία, πρέπει να στοχεύσω στο πλήθος και όχι στην "αγάπη" του εκδότη για το βιβλίο, στο οποίο έστω για μία μέρα τον μήνα θα μπορούσα να το αγοράσω από 18ε ή 30 του Μπολάνο στα 10 και δεκαπέντε. Είναι μια πρόταση.
    Ξανά καλή σας ημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Καρακάση,
      Περιμένουμε μια ανάρτηση στο δικό σας χώρο, μπλογκ, wikipedia, εφημερίδα... όπου...
      που αναφέρει σωστά δομημένα ότι προσπαθούμε να πούμε όλοι εμείς σήμερα.
      Όλες οι προτάσεις σας είναι αξίολογες, μη τις χαραμίζετε σε ένα απλό σχόλιο.

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. Έχετε δίκιο. Να θα μπορούσα και δέχομαι ότι ίσως θα μπορούσα να γράψω κάτι σχετικά. Με ενδιαφέρει το θέμα, εξού και ο ο σχολιασμός. Αλλά:
      Έπειτα από μία γύρα στα ιστολόγια που αναφέρουν το θέμα είδα ότι οι περισσότεροι έχουν συλλάβει το θέμα από όλες τις πλευρές του. Οπότε ένα επιπλέον άρθρο δεν θα έκανε την διαφορά, ίσως μάλιστα η άποψη μου να είναι εκ του μακρόθεν και να παραπλανά τις πραγματικές απαντήσεις.
      Ακόμη κι αυτά που έγραψα, όσο υπάρχει η ενιαία τιμή βιβλίου πιθανόν να είναι αβάσιμα και εξωπραγματικά.
      Είναι μια υπόθεση όπου περισσότεροι του ενός έχουν δίκιο, γεγονός που κάνει δύσκολη την δομημένη τοποθέτηση. Το αφήνω σε πιο πληροφορημένους λοιπόν, αν και η πρώτη σκέψη ήταν να συνεισφέρω με προτάσεις που όμως με μια ψυχραιμότερη εστίαση, φανερώνουν επιπολαιότητα από μέρους μου.
      Υποθέτω ότι αν κατεβάσουν οι εκδότες τις τιμές, έπειτα θα πρέπει να κάνουν το ίδιο οι ηλεκτρολόγοι, οι υδραυλικοί, το γάλα, το ψωμί κ.ο.κ. Θαρρώ ότι είναι το ίδιο δύσκολο σε όλες τις περιπτώσεις και τελικά 20 ευρώ, είναι πολλά για τα εισοδήματα του σήμερα, όπως είναι και τα 100ε περίπου που σπαταλά κάποιος στο σουπερμάρκετ σήμερα (οικογένεια).
      Επίσης θα χρειαστεί και μια στατιστική του : Πόσα φύλλα πούλησε η εφημερίδα όταν έβαλε την "Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων" ή τα ΝΕΑ χθες με το "Φράγμα". Το βιβλίο έκανε 3,5 ευρώ (μαζί με την εφημερίδα). Πούλησε αρκετά; Υπήρξαν αναγνώστες; Πολλά τα ερωτήματα.

      Σας καλημερίζω όλους.

      Διαγραφή
  5. Κύριε Καρακάση,

    Να αρχίσω λέγοντας πως σας εκτιμώ ιδιαίτερα και χαίρομαι πολύ που σχολιάσατε εδώ. Συμφωνώ πως η επιστολή έπρεπε να αποσταλεί σε αυτούς που δε διαβάζουν αλλά από τα βιβλιοφιλικά blogs είναι δύσκολο κάτι τέτοιο. Αυτό το βήμα έχουμε, αυτό χρησιμοποιήσαμε.
    Δεν ξέρω πως δε θα φαλιρίσει ο κάθε εκδοτικός οίκος, ομολογουμένως. Βρίσκω όμως την ιδέα για παζάρι σε νέους τίτλους, ή σε ειδικές προσφορές καλή μεν, αν και λίγη. Χρειαζόμαστε κάτι δραστικότερο.
    Το κείμενο είναι άσχημο και κάπως επιφανειακό, θα συμφωνήσω μαζί σας, στην πορεία της επεξεργασίας έχασε το αρχικό του μπρίο. Άσε που όπου λαλούν πολλοί κοκόροι... Δε συμμετείχα στην σύνταξή του και για αυτό οι αδυναμίες του είναι και σε μένα εμφανείς.
    Αποφάσισα να δημοσιεύσω την επιστολή γιατί από το να μη γίνεται τίποτα προτιμώ να γίνεται κάτι. Τουλάχιστον για ένα θέμα που με καίει προσωπικά. Δε μου αρέσει η ιδέα της διάλυσης μιας συλλογικής προσπάθειας. Ελπίζω η κίνηση να έχει κάποια συνέχεια. Αν και θεωρώ ήδη κέρδος το ότι (ξανά)άνοιξε ο διάλογος.

    Καλή μας μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίσης, αγαπητέ Νίκο, έστειλα την επιστολή και σε σας με e-mail και με χαρά θα δεχόμασταν τις απόψεις σας.
      Σε πολύ κόσμο στάλθηκε αυτή η επιστολή,αυθόρμητα και με διάθεση να κάνουμε περισσότεροι βιβλιόφιλοι,μια και διαχειριζόμαστε ιστολόγια, κάτι.ΚΑΤΙ...
      Να χωρέσουν βέβαια όλες οι επισημάνσεις ήταν αδύνατον και ο χρόνος λόγω της εκπομπής στο Amagi Radio πίεζε, αλλά ποτέ δεν είναι αργά.
      Το θέμα παραμένει και είστε καλοδεχούμενος.Κι εσείς κι όποιος θέλει.

      Διαγραφή
    2. Πράγματι, την έλαβα την επιστολή και ευχαριστώ για την τιμή μου κάνατε.
      Αλλά ήταν αυτό ακριβώς που μου στείλατε. "Επιστολή". Δεν ήταν προβληματισμός ή συνέχεια κάποιας σκέψης στην οποία θα μπορούσα να συμμετάσχω. Εκ' τούτου θεώρησα ότι η ευγένεια απαιτεί να μην απαντήσω κριτικά στην επιστολή που έγινα αποδέκτης.
      Για να είμαι απόλυτα ακριβής δεν είχα λάβει μέρος ούτε στην αρχική συζήτηση, ούτε στην σύνταξη της επιστολής, ούτε στους σχολιασμούς στα εξαιρετικά ιστολόγια που γεννήθηκε η επιστολή. Πέραν τούτου, κατέθεσα την άποψη μου εδώ και επικρότησα την κίνηση συμβάλλοντας με το πιο πάνω σχόλιο στην διαλλακτικότητα της θέσης μου πάνω στο θέμα που από τον σχολιασμό μου και μόνο είναι αυταπόδεικτο ότι συναινώ.
      Αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Οι απόψεις μου στην διάθεση σας και διεκδικώ να γίνει κατανοητό ότι είναι καλοπροαίρετες.
      Όπου μπορώ να (και θα) βοηθήσω,
      Ν.

      Διαγραφή
    3. Χαίρομαι, πιστεύω πως η προσπάθεια χρειάζεται σουλούπωμα βεβαίως, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τί μπορεί να βγει αν η πρωτοβουλία είναι μαζική.

      Διαγραφή
  6. Αν το αρχικό κείμενο είναι αυτό που δημοσίευσε η αναγνώστρια στο δικό της σάιτ θα συμφωνήσω ότι είχε άλλο μπρίο αλλά δεν είναι αυτό τώρα που μας καίει.
    Ο Καστανιώτης ήταν ρητός,το βιβλίο αυτός δεν θα το κατεβάσει άρα και οι άλλοι μεγαλοεκδότες.Τα υπόλοιπα είναι ζήτημα χρόνου,πως θα το παλέψετε μαζί με περισσότερους εμπλεκόμενους.Οι συγγραφείς που είναι;Μόνο το φορολογικό τους τους νοιάζει;Αν τα βρείτε και μεταξύ σας δηλαδή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το αρχικό κείμενο της Βιβής ήταν πολύ συντομότερο και κατά τη γνώμη μου πολύ καλύτερο. Το θέμα είναι πως δεν τα βρίσκουμε ούτε μεταξύ μας (για αυτό και αποφάσισα να ανεβάσω την επιστολή, για μένα οι προσωπικές μας εμπάθειες, συμπάθειες και αντιπάθειες είναι αδιάφορες). Αυτό με φοβίζει, αν τόσο χάλια τα κάναμε μεταξύ μας στη διάρκεια μιας τέτοιας μικρής κλίμακας προσπάθειας, τότε πως να κάνουμε κάτι μεγαλύτερο;

      Οι συγγραφείς αυτής της χώρας έχουν στο σύνολο τους σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα, για αυτό δε βλέπουν πέρα από τη μύτη τους (βλ. το φορολογικό...)

      Διαγραφή
  7. Ελευθερίου Χριστίνα,φιλόλογος24/2/13, 5:07 π.μ.

    Το κείμενο ήταν εξαιρετικό για το σκοπό που θέλατε και δεν πήγαινε για βαθμό στην έκθεση,ούτε σας υποβλήθηκε διήγημα για κριτική.Πολιτικοποιημένο άτομο είναι η συντάκτρια και χαρά στην υπομονή της που τ΄ακούει κι από πάνω και δεν λέει κιχ.Στο μεγαλύτερο εγχείρημα δώστε μεγαλύτερο χρόνο αν πραγματικά θέλετε να συνεχίσετε.Μην υπολογίζετε τους συγγραφείς επειδή είναι εξαρτώμενοι από τους εκδότες.Ούτε ένας που εκδίδει σε μεγάλο εκδότη δεν θα τολμήσει να κουνηθεί.Μια χαρά τα πήγατε και μόνοι σας και πολύς κόσμος το χάρηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κείμενο της Βιβής είχε έναν αυθορμητισμό που τούτο δω το "διορθωμένο" δεν τον έχει. Αλλά μετράει η κίνηση και η συλλογική προσπάθεια, δεν υπολογίζω στους συγγραφείς- ούτε στους εκδότες να πω την αλήθεια. Υπολογίζω μόνο στη δύναμη της αγοράς που κατά κάποιο τρόπο διαμορφώνεται και από blogs. Δεν μου αρέσει που τσουβαλιάστηκαν όλοι οι εκδότες, ούτε που τσουβαλιαστήκαμε εμείς, αλλά αυτό είναι ελληνικό γνώρισμα, να αρνούμαστε να "υποταχτούμε" στις μικρολεπτομέρειες για χάρη μιας μεγαλύτερης προσπάθειας κι ενός κοινού σκοπού.
      Νομίζω πως είναι σαφές πως κι εγώ την χάρηκα την κίνηση και προσδοκώ να μη μείνουμε μόνο σε αυτό.

      Διαγραφή
  8. Σαφώς και είμαι υπέρ της άποψης ότι το βιβλίο στην Ελλάδα είναι ακριβό...
    Δεν με ενδιαφέρουν ούτε οι λόγοι, ούτε οι αιτίες που κάνουν το ελληνικό βιβλίο ακριβό... Βαρέθηκα τις όποιες μακρο/μικροοικονομικές αναλύσεις... Από την πλευρά μου, του αναγνώστη/πελάτη, αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι το βιβλίο/προιόν είναι ακριβό, τελεία και παύλα... Ευτυχώς για μένα έχω κύκλο τέτοιο που με προμηθεύει με αναγνωστικά εφόδια όπως κάνω κι εγώ, δανείζουμε ο ένας των άλλων, και φυσικά κυνηγάω και τις προσφορές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς λόγω αυτής της νοοτροπίας πάμε συνολικά κατά διαόλου. Όλοι νοιάζονται για την πάρτη τους και τη δική τους τσέπη χωρίς να τη θεωρούν ως μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου.

      Αγαπητέ Snowball, με τη δική μου τσέπη και σταθμά το βιβλίο στην Ελλάδα δεν είναι ακριβό, όπως την ίδια στιγμή για κάποιον αναγνώστη και πολίτη της Αγγλίας τος κόστος των £6-£7 λιρών ενός paperback είναι υπέρογκο.

      Οι μικρο/μακροοικονομικές αναλύσεις, αν γίνονται σωστά, είναι που ρίχνουν τις τιμές ώστε να ανεβαίνει και η αγοραστική δύναμη όλων μας.

      Ο δανεισμός και τα παζάρια στα οποία και αναφέρεσαι, λες και έχεις κάποιο ιδιαίτερο networking και ικανότητες, για τους Ευρωπαίους συμπολίτες μας ήταν πάντα μέσα στην καθημερινότητα.

      Θεωρώ πως σε σχέση με άλλα πράγματα που καταναλώνουμε, το βιβλίο στην Ελλάδα έχει μια φυσιολογική τιμή, ιδίως αν λάβεις υπόψιν το μέγεθος της αγοράς και τις στρεβλώσεις της.

      Φυσικά κι ελπίζω σε φθηνότερο ψωμί, παιδεία και βιβλία.

      Διαγραφή
    2. Όλοι μας πια κυνηγάμε τις προσφορές Snowball αλλά δεν αρκεί, στο καινούργιο βιβλίο εξάλλου δεν υπάρχουν. Εγώ δεν έχω τέτοιο δίκτυο και θα με ενδιέφερε να δω μια προσπάθεια να δημιουργηθεί πιο εκτεταμένα ένα τέτοιο μονοπάτι δανεισμού με βιβλιοθήκες -δημόσιες ή ιδιωτικές. Αλλά κι αυτό ουτοπικό το βλέπω.

      Διαγραφή
    3. Unknown, πάντως με τα δικά μου μέτρα και σταθμά (και τους ρυθμούς που διαβάζω βέβαια) η τσέπη μου αγκομαχά....

      Ο καθένας κοιτάει την πάρτη του όταν δεν κάνει κάτι- ο,τι μπορεί- όχι όταν αναλύει το κέρδος του εκδότη και τα μακροοικονομικά του στοιχεία. Να τα λέμε αυτά....

      Διαγραφή
    4. Να κάνω αυτό που προσπαθώ να πω λίγο πιο ξεκάθαρο. Το ζητούμενο δεν είναι αν αγκομαχά η δική μου ή η δική σου τσέπη αλλά το αν υπάρχουν φαινόμενα αισχροκέρδειας (αυτός είναι ο δόκιμος όρος) στο χώρο του βιβλίου. Το να ζητάμε «επιτακτικά» να πέσουν οι τιμές είναι σα να λέμε «μπορείτε αλλά δεν το κάνετε». Αυτό υπονοεί πως έχουμε και την αντίστοιχη γνώση/στοιχεία που είναι και το ζητούμενο σε αυτή την περίπτωση και όχι το βάθος της τσέπης μας.

      Διαγραφή
    5. (δεν γνωρίζω γιατί πριν με εμφάνισε ως Unknown)

      Διαγραφή
    6. Συγγνώμη Γιάννη, σε παρανόησε ο blogger μια φορά, σε παρανόησα κι εγώ μια δεύτερη. Δεν ξέρω αν υπάρχουν φαινόμενα φουσκώματος της τιμής, δεν είναι στις γνώσεις μου να το ξέρω, αυτό που ζητώ είναι αν υπάρχουν να πάψουν. (Ο όρος αισχροκέρδεια φαντάζει βαρύς)

      Διαγραφή
    7. @Unknown aka Γιώργος Κ.

      Η τσέπη μου αποτελεί υποσύνολο της μεγάλης τσέπης του λαού αυτής της χώρας η οποία στενάζει αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι αγαπητέ...
      Χαίρομαι ειλικρινά που η δική σου το αντιμετωπίζει πιο ψύχραιμα αλλά όπως καταλαβαίνεις δεν αποτελείς τον μέσο όρο...

      Κατά τ' άλλα δεν καταλαβαίνω το επιθετικό σου ύφος, ειδικά στα περί networking και των Ευρωπαίων "συναδέλφων" και μάλιστα με ενοχλεί αρκετά... Ούτε κόμπιασα για τις ικανότητες μου στο networking, ούτε με απασχολεί οποιαδήποτε σύγκριση με πρακτικές και συνήθειες αναγνωστών οποιασδήποτε εθνικότητας ή καταγωγής... Περιέγραψα απλά τη δική μου πραγματικότητα, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο...

      @Κατερίνα

      Τα καινούργια βιβλία κάποτε παλιώνουν και οι τιμές τους πέφτουν...
      Εκδοτικοί οίκοι που κάνουν υπερκοστολόγηση των βιβλίων τους δεν χρειάζεται να υποστηρίζονται από τους αγοραστές/αναγνώστες... Δόξα τω Θεώ η παγκόσμια βιβλιογραφία είναι ανεξάντλητη, όλο και κάτι θα βρούμε να διαβάσουμε σε ικανοποιητική τιμή...

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα σε όλους!

    Διάβασα τα σχόλια σας ένα-ένα, από κάθε μπλογκ που συμμετείχε στην προσπάθεια, κάθε νέα σκέψη που γεννιόταν και τα βρήκα όλα ανεξαιρέτως φθηνά - ιδωμένα από την αμιγώς οικονομική πλευρά του θέματος!

    Αμφιταλαντευόμουν αν έπρεπε να γράψω κάτι και γω επί του θέματος αλλά ξαφνικά κάτι σκίρτησε εντός μου... είναι ζήτημα τιμής, με πρόσταζε η (αν)ηθική μου! Με θλίβει που βρίσκομαι σε μια πόλη που δεν έχει δημοτική βιβλιοθήκη. Μα και όταν υπήρχε υποτυπωδώς, διέθετε μόνο Καζαντζάκη, Ντοστογιέφσκι και Πηνελόπη Δέλτα που δεν διάβαζε κανείς. Οι βιβλιοθήκες και οι πολιτικές τους είναι πονεμένες ιστορίες. Ανάθεμα, αν αγάπησε κάποιος την λογοτεχνία πρωτοδιαβάζοντας Ντοστογιέφσκι! Ωστόσο, όσο ζούσα στην Θεσσαλονίκη επισκεπτόμουν συχνά τις βιβλιοθήκες δανειζόμενος βιβλία είτε από εκείνη της σχολής μου είτε από την Δημοτική. Καθώς ήμουν στο ξεκίνημα της αναγνωστικής μου διαδρομής (ακόμα εκεί είμαι παρά τα πολλά διαβάσματα που έχω κάνει από τότε) 5-6 βιβλία που διάβαζα τον χρόνο, τα δανειζόμουν από τις βιβλιοθήκες. Όταν έμπαινα σε βιβλιοπωλείο, σαστισμένος κοιτούσα γύρω μου και έλεγα λίγα είναι εδώ τα βιβλία που θα μου πούνε κάτι, άντε να τα βρω στον χαμό. Όσο πλούτιζα σε εμπειρίες, περισσότερα βιβλία είχαν να μου πουν κάτι, οδηγώντας με, σαν οδικά σήματα (αργότερα σαν Σειρήνες!) στους χώρους των βιβλιοπωλείων.
    Τα χρόνια που ακολούθησαν αγόραζα περισσότερα από βιβλιοπωλεία και δανειζόμουν λιγότερα από βιβλιοθήκες γιατί ήθελα να δημιουργήσω την πρώτη μου φυσική βιβλιοθήκη (αβίαστα) στον χώρο μου. Τα 6 βιβλία ετησίως έγιναν 12, μετά 24 και αργότερα 36, βγάζοντας στην επιφάνεια τις ψυχαναγκαστικές εμμονές κάθε αναγνώστη.
    -"Θα πάρεις τον Μόμπι Ντικ, ακούς τι σε λέω;"
    -"Μα, κάνει 23 ευρώ, να μην περιμένω λίγο καιρό μπας και βουλιάξει η τιμή;"
    -"ΟΧΙ! Τώρα θα το πάρεις! Ή τώρα ή ποτέ!"
    ... και η φωνή στο κεφάλι μου πάντοτε είχε δίκιο!! Τώρα πια οι φωνές στο κεφάλι μου έγιναν υπεράριθμες μα, σαν κάθε σχιζοφρενή που σέβεται τον εαυτό του, έμαθα να τις τιθασεύω. Αν υπήρχε κοντά μου μια βιβλιοθήκη σίγουρα θα την ξεζούμιζα! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν φτιάχνουν μία; Με φοβούνται;;;

    Νομίζω το πρόβλημα είναι ότι οι Έλληνες δεν διαβάζουν. Να φταίει ο ήλιος που μας τυφλώνει 9 μήνες; Να φταίει ο φραπές που για να τον ανακατέψεις χρησιμοποιείς και τα δυο χέρια και δε σου μένει ελεύθερο κανένα για να κρατήσεις το βιβλίο; Δε ξέρω. Σίγουρα σε κάποιους ταιριάζει η ανάγνωση και σε κάποιους όχι. Αλλά αν κρίνω από άλλες χώρες η ανάγνωση εκπαιδεύεται. Γενικά, οι άνθρωποι είναι εκπαιδεύσιμα όντα! Το κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ, εμένα ως αναγνώστη πολύ λίγο με επηρεάζει αλλά, το θέλω ανοικτό αν είναι να καταφέρει να δημιουργήσει νέους αναγνώστες. Και γω θα ωφεληθώ. Αν διάβαζε 10 βιβλία ετησίως το 80% του πληθυσμού, οι τιμές θα ήταν σε τέτοια επίπεδα; Δε ξέρω πώς λειτουργεί η αγορά αλλά νομίζω θα ήταν λίγο καλύτερα. Κι αν οι τιμές ρυθμίζονταν αλλιώς, τουλάχιστον θα είχε σκεπτόμενους ανθρώπους και αυτό θα ήταν πολύ καλύτερα!

    Ο συστηματικός αναγνώστης δε θα καταφέρει να διαβάσει όσα θέλει μέχρι να πεθάνει. Να σας πω την αλήθεια, οι τιμές των βιβλίων, νέων και μη, ενίοτε ακριβές, λειτουργούν πάνω μου ως φενάκη που δικαιολογεί την ανημπόρια μου. Είναι ένας εξωγενής παράγοντας που "βολεύει". Εξάλλου, πιστεύω ότι οι προσφορές των τελευταίων ετών έχουν αμβλύνει κάπως την εκλεκτικότητα των αναγνωσμάτων μου και έχουν αυξήσει την πληθώρα τους.

    Εν κατακλείδι, τάσσομαι υπέρ της προσπάθειάς σας και ευχαρίστως θα συμμετάσχω με την υπογραφή μου, αν η προσπάθεια πάρει αυτή την μορφή. Αν και πιστεύω ότι, λίγα καταφέρνεις με τις υπογραφές δε θα πάψω να υπογράφω τα ψέματά μου αν πιστεύετε πως φέρουν μέσα τους λίγη αλήθεια. Γηράσκω αεί αναθεωρών, όπως είπε, τόσα πολλά με τρεις λέξεις, ο Μανώλης Αναγνωστάκης.

    Υστερ(ι)όγραφο: Στην σκέψη ότι σας υποβάλλω στην ανάγνωση αυτού του σχολίου, με πιάνει υστερία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαραμπού για αρχή χαίρομαι για το σχόλιο (αν και ομολογουμένως είναι μεγαλύτερο από τη μέση μου ανάρτηση :P)

      Αυτά που λες με κάνουν να σε νιώθω πολύ κοντά μου, έκανα τα πρώτα μου αναγνωστικά βήματα (και εγώ ακόμα σε αυτά είμαι) στην τεράστια βιβλιοθήκη του σχολείου μου, λυπήθηκα όταν την έχασα. Γιατί δεν υπάρχει δανειστική βιβλιοθήκη στην πόλη μου (ειδικά όταν αυτή η πόλη είναι η πρωτεύουσα) δεν μπορώ να καταλάβω. Όσο για αυτές τι φωνές του Βελζεβουλ τις ξέρω κι εγώ πολύ καλά, παίζουν στο μυαλό μου σχεδόν καθημερινά, μου ψιθυρίζουν γλυκόλογα και με εκμαυλίζουν. Έχουμε πήξει στο βιβλίο εδώ μέσα, κοινώς...

      Το βασικό πρόβλημα είναι που είμαστε μια χούφτα άνθρωποι, συμφωνώ. Πιστεύω πως αυτό χρειάζεται τουλάχιστον μια γενιά και συστηματική παιδεία για να αλλάξει. Οπότε ξαναγυρνάμε στο ζητούμενο, τί να κάνουμε τώρα με την υπάρχουσα κατάσταση.

      Χαίρομαι που προσυπογράφεις, με την ίδια έννοια υπέγραψα κι εγώ. Δεν πιστεύω αλλά θέλω να πιστέψω, κι αν η υπογραφή βάλει στα ψέματα μας δυο-τρεις αποχρώσεις αλήθειας τόσο το καλύτερο.

      Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς...

      Διαγραφή
  10. Καλημέρα κι από μένα.
    Δεν απαντάω σε όλα τα σχόλια,αρνητικά ή θετικά,όχι από αδιαφορία αλλά επειδή αυτό είναι πρακτικά αδύνατον.Στο δικό μου ιστολόγιο απαντώ επειδή είμαι η οικοδέσποινα και το θεωρώ λιγάκι ως υποχρέωσή μου.
    Λοιπόν το Plan A παρά τις όποιες τεχνικές του αδυναμίες υλοποιήθηκε.Η συζήτηση (ξαναζεστάθηκε) και οι παρεκκλίσεις της είναι,ακόμα κι αυτές,ενδιαφέρουσες.

    Το ζητούμενο παραμένει.Είναι αυτό το γνωστό Ψωμί-Παιδεία -Ελευθερία.Αυτές οι λέξεις σε τίτλο βιβλίου ευπώλητου,σε σύνθημα που θρυμματίζεται διαχρονικά στις πλατείες,σε πανουδάκι σε σχολικές αργίες,σε φυλλαράκι γαρύφαλου που αφήνεται στο πεζοδρόμιο για να σαρωθεί την επομένη από το σκουπιδιάρικο.

    Να τις επιβάλω ούτε μπορώ, μα ούτε και θ έ λ ω .

    Ένα καταλαβαίνω όμως καλά από πολλά που (δεν)συνβαίνουν γύρω μου κι απ΄αυτή όλη την κινητικότητα των ιστολογίων,των κοινωνικών δικτύων κτλ που πρόκυψε από την επιστολή μας,καλή,κακή,κουτσή,ωραία,δεν με νοιάζει,ότι η αναζήτηση ατομικίστικων-δεν λέω ατομικών που είναι άλλο πράγμα -"λύσεων" είναι αυτή την στιγμή και πάλι η κυρίαρχη επιλογή των Ελλήνων όλων των τάξεων και των παρατάξεων!
    Επιβεβλημένη,κι αυτή,ως διέξοδος,από τα πάνω.Χτισμένη ως νοοτροπία λαού αλλά και την ίδια στιγμή προσφερόμενη σαν σάκος του μποξ για τους υποτίθεται ευαίσθητους,που δεν την έχουν!Έλα όμως που 50+ χρόνια παίρνει σάρκα και οστά στις κατακερματισμένες παραλίες και στα καμένα δάση,τι καλύτερη απόδειξη ότι έχει διαπεράσει τα πάντα...
    Τώρα προβάλλεται από τα μμε με την μορφή προτεινόμενης ατομικίστικης διεξόδου.
    Δεν εστιάζει ο πολίτης πουθενά αλλού,απογοητεύεται από όλους-αφού του το λένε έτσι θα είναι,όλοι ίδιοι είναι βρε παιδί μου-σιωπά λοιπόν,μαζεύεται απέναντι στην εξουσία,ξεσκίζει βέβαια αυτούς δίπλα του που τους έχει του χεριού του, κοιτάζει αυτός τη δουλίτσα του και σκύβει το κεφάλι παντοιοτρόπως:αυτός θα κοιτάξει την πάρτη του,δεν θέλει μπλεξίματα,είναι νοικοκύρης και πια στην εποχή μας,ένας μορφωμένος νοικοκύρης.
    Θα παίρνει πατατούλες που θα του μοιράζουν,αυτός μόνος,θα ψηφίζει σταθερά όποιον του βρίσκει μια δουλία-δεν είναι ορθογραφικό λάθος-αυτός,μόνος,θα κόβει απ΄αλλού να πάρει τα φάρμακά του,αυτός μόνος,τα βιβλία του,αυτός,μόνος, αυτός,
    μόνος,αυτός,μόνος...


    Έχει δίκιο επομένως η Κατερίνα που μιλάει για συλλογική προσπάθεια.Αναζητείται λοιπόν Plan b κι όποιος αντέχει να μην κοιτάει την πάρτη του, καλώς να ορίσει.
    Κι ας το κάνει για ...πάρτη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μια διόρθωση στην λίστα των συμμετεχόντων ιστολόγων(δεν συμμμετείχε η Εαρινή Συμφωνία,ας μου συγχωρήσει την παρανόηση)

    Λέσχη Ανάγνωσης του Degas
    Βιβλιοκαφέ
    Διαβάζοντας
    Librofilo
    Καγκουρώ
    Βολτίτσες
    Read-for-a-Life
    Desperado Reading Diaries
    Anagnostria
    Νεάρχου Παράπλους
    Το Ιστολόγιο του Θαλή
    Ηλεκτρονικός Αναγνώστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ok, Βιβή μου, διορθώνω. Για αυτό δεν ήθελα να βάλω υπογραφές πριν την ώρα τους.

      Διαγραφή
    2. Άσε,δύσκολο πράγμα η οργάνωση της ...οκτωβριανής επανάστασης των βιβλιομπλόγκερς,χαχα...

      Διαγραφή
    3. Οκτωβριανή επανάσταση που έγινε Φλεβάρη. Μα τί θα γίνει με αυτές τις επαναστάσεις, ποτέ δε βρίσκουν το μήνα τους....

      Διαγραφή
    4. Καλησπέρα. Επειδή ο καθένας διαμόρφωσε την επιστολή σύμφωνα με την δική του ξεχωριστή οπτική, νομίζω πως καλό θα ήταν να ΜΗΝ μπουν οι συμμετέχοντες κάτω από κάθε επιστολή-ανάρτηση.

      π.χ. κι εγώ δημοσίευσα την επιστολή έχοντας κάνει κάποιες αλλαγές, ώστε να ανταποκρίνεται στην οπτική μου, και δεν με αντιπροσωπεύουν 100% όλες οι "εκδοχές" της επιστολής, χωρίς όμως να αλλοιώνω το πνεύμα της όλης κίνησης (για παράδειγμα η σύγκριση βιβλίου-κινηματογράφου δε με βρίσκει καθόλου σύμφωνο, κ.α.)

      Διαγραφή
    5. Συμφωνώ Θαλή, αλλά επειδή επικρίθηκε άγρια ως ανυπόγραφη η επιστολή για αυτό και αποφάσισα να προσθέσω τις υπογραφές μας.

      Διαγραφή