6/1/13

Βαθμολογίας το λιβάνισμα....





Ακούω λίγες γκρίνιες για τις βαθμολογίες των βιβλίων του 2012 (ακόμα) και καταλαβαίνω τις αιτιάσεις αρκετών∙ έβαλα όλα τα βιβλία στην ίδια κατηγορία, παγκόσμια αριστουργήματα κοντά σε άλλα πιο ελαφρά αναγνώσματα, αδίκησα κάποια κατάφωρα, άλλαξα γνώμη στην πορεία της χρονιάς, είμαι μια βλαμένη χωριάτα που δεν κατάλαβα την ομορφιά κάποιου έστω και την ύστατη ώρα. Κατ’ αρχάς θα πω πως η συζήτηση πολύ μου αρέσει και έδωσε αφορμή να επικοινωνήσω με ανθρώπους που διαβάζουν και δεν τους ήξερα κι άλλους που συμπαθώ πολύ.

Η ιδέα της βαθμολόγησης δεν είναι φυσικά δικιά μου, πρώτος διδάξας ο librofilo και άξιος συνεχιστής ο nautilus, τα blogs στην Ελλάδα βαθμολογούν τα βιβλία που διαβάζουν. Για μένα που γράφω εν θερμώ τις αναρτήσεις, που αποζητώ την πρώτη εντύπωση μια- δυο μέρες, ενίοτε και μια-δυο ώρες αφότου τελείωσα το βιβλίο, η βαθμολογία στην ανάρτηση φαντάζει λάθος. Στο τέλος της χρονιάς όμως μου αρέσει η ανασκόπηση, ο βαθμός αντικατοπτρίζει τη δική μου σχέση με το κάθε βιβλίο και δεν αποτελεί απαραίτητα πρόταση. Και μιας κι είμαι ακόμα μια νεαρή (χμ..) αναγνώστρια έχω πολλές ελλείψεις στα παγκόσμια αριστουργήματα, έτσι την χρονιά μου δεν την απαρτίζει η λογοτεχνική παραγωγή της χώρας, αλλά ανάκατα βιβλία τωρινά με παλιά, ελαφρά με σοβαρότερα, αυτό που μου γυαλίζει και αυτό που μου κολλάει. Διαβάζω για την προσωπική μου ευχαρίστηση, κι αν η ανάμνηση της ανάγνωσης ενός κειμένου μου φέρνει χαμόγελο, θα το βαθμολογήσω ανάλογα ακόμα κι αν δεν πρόκειται για την αποκάλυψη του έτους.

Το blog παραμένει προσωπική υπόθεση, δεν είναι λογοτεχνικό περιοδικό, δεν είναι χώρος προώθησης (δικής μου ή άλλων). Είναι η αγάπη μου για το βιβλίο ανάκατη με την αφέλεια μου, η σοφία μου ανάκατη με το πένθος μου, η ηλικία μου μαζί με την παιδικότητά μου. Και απολαμβάνω τα μηνύματα που λαμβάνω, τρελαίνομαι για την επικοινωνία με αφορμή τα βιβλία που δεν είχα μέχρι λίγο καιρό πριν, χαίρομαι και για τα αρνητικά σχόλια. Κι αν λίγες βαθμολογίες είναι αφορμή για τόση κουβέντα, είμαι διατεθειμένη να το ξανακάνω….   




11 σχόλια:

  1. Όντως, η ανασκόπηση έχει το ρόλο της, ίσως με τη βαθμολόγηση (θα έλεγα εγώ) μπορεί να υπερέχει το ποσοτικό έναντι του ποιοτικού. Διάβασα ένα ενδιαφέρον κειμενάκι του Αχιλλέα Κυριακίδη στη στήλη Βιβλιοστάτης της Εφημερίδας των Συντακτών (5-6/1/2013) με τον τίτλο "Ριπλέι ή Ριμέικ;". Ο Κυριακίδης απαντά στο Γιατί ξαναδιαβάζουμε ένα βιβλίο. Ξαναδιαβάζω ένα βιβλίο, λέει, σημαίνει ανατοκίζω τη μνήμη και τη φαντασία μου. Νομίζω και η δική σου ανασκόπηση, εφόσον εμπιστευόμαστε την κρίση σου, μπορεί να μας κάνει να διαβάσουμε, ή και να ξαναδιαβάσουμε, ένα βιβλίο. Χρόνια καλά λοιπόν και δεν συμμεριζόμαστε τις γκρίνιες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά. Ο στόχος είναι αυτός, πρώτα να έχω εγώ μια σούμα στο μυαλό μου κι έπειτα να παρακινήσω κι άλλους να κάνουν το ίδιο. Δεν ξέρω αν ανατοκίζεις πάντα όταν διαβάζεις ένα βιβλίο, ανάλογα το βιβλίο και τη στιγμή. Αλλά και μόνο που το θυμάσαι, κέρδος είναι.

      Διαγραφή
  2. Εμένα με ευχαριστεί που τα είδα μαζεμένα, παίρνω ιδέες για τα επόμενα που θα διαβάσω. Όσο για την βαθμολογία είμαι απόλυτα σύμφωνος με την Κατερίνα. Με αυτό το σκεπτκό θα βαθμολογούσα και εγώ τα δικά μου. Το ότι γίνεται κουβέντα, σχόλια αρνητικά, θετικά έχει γούστο. Το δια ταύτα για μένα είναι ότι υπάρχει ένα μπλογκ που ΔΕΝ γράφει κάποιος κριτικός αλλά ένας αναγνώστης και αυτό είναι ότι καλύτερο για έναν άλλο αναγνώστη που θα το συναντήσει και θα το ξεφυλλίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αυτό είναι το καλό όλων των βιβλιοφιλικών blog, δεν γράφει κάποιος κριτικός, απλά ένας αναγνώστης που αγαπά το διάβασμα. Βεβαία έτσι οι αναρτήσεις υστερούν σε ανάλυση, λείπει η γνώση του επαγγελματία, αλλά υπερέχουν ως προς τον αυθορμητισμό και τη χαρά της ανάγνωσης.

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος6/1/13, 1:29 μ.μ.

    Οι "κουλτουριάρηδες" πάντα θα βρίσκουν μια χαραμάδα για να εισβάλουν και να επιβάλουν την άποψή τους. Μη σκας λοιπόν.

    Γιάννης Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα κριτήρια είναι τις περισσότερες φορές υποκειμενικά, αλλά χαιρόμαστε, όταν βρίσκουμε κι άλλους που να ταιριάζουν τα γούστα μας. Καλή αναγνωστική χρονιά και ας κρατήσουμε το δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα τη γνώμη μας χωρίς απαραίτητα να αρέσουμε σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, ναι χαιρόμαστε όταν βρίσκουμε "ομοιδεάτες" πώς να το κάνουμε...

      Καλή χρονιά να έχουμε.

      Διαγραφή
  5. το λιβάνισμα με πειράζει στην αναπνοή.....άνοιξε τα παράθυρα και συνέχισε!
    καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωχ!ξεχάστηκα και έγραψα με το λογαριασμό του άντρα μου....η Νάσια είμαι,αλλά βαριέμαι ν'αλλάξω πάλι λογαριασμό ....

      Διαγραφή
    2. Χα,χα, Νάσια, είσαι αστεία.... Καλά εγώ με το λιβάνι ζαλίζομαι, δεν το συζητάμε. Λες για αυτό να είχα τόσα χρόνια να πατήσω σε εκκλησία;

      Διαγραφή